كيان اندوه
ني افسرده اي هنگامگل رويد ز خاك من
كه برخيزد از آن
ني ناله هاي دردناك من
مزار من اگر
فردوس شادي آفرين باشد
به جاي لاله و
گل خار غم رويد ز خاك من
مخند اي صبح بي
هنگام كه امشب سازشي دارد
نواي مرغ شب
بسا خاطر اندوهناك من
نيم چون خاكيان
آلوده گرد كدورتها
صفاي چشمه نهتاب
دارد جان پاك من
چو دشمن از هلاك
من رهي خشنود ميگردد
بميرم تا دلي خشنود
گردد از هلاك من