سیره شهید بهشتی نسخه متنی

همه چيز را نمي گفتند

پدرم همه چيز را به همه نمي گفتند يعني مسائلي را كه مربوط به مبارزه بود به خانواده نمي گفتند مگر در آن حد كه فكر مي كردند لازم است در جريان باشند .

در صورت مصلحت چيزي را مي گفتند

از اموري كه در منزل آقاي بهشتي به صورت جدي رعايت مي شد دسترسي حساب شده اطلاعات افراد از امور مختلف بود براي نمونه همسرم هيچ گاه به من اصرار نمي كردند نوع كارهايي كه تشكيلاتي بود و از طرف آقاي بهشتي به من واگذار شده بود را با ايشان مطرح كنم من هم هيچ گاه از آقا محمدرضا فرزند آقاي بهشتي در اين موارد سئوالي نمي كردم حتي در طول مدت اقامت چند ماهه دكتر بهشتي در اروپا با وجود ملاقاتهاي مختلف با افراد با ايشان صرفاً‌ در صورتي كه خودشان صلاح مي دانستند مواردي را با من يا در جمع خانواده مطرح مي كردند لذا در موقع دستگيري ايشان در سال 1354 ساواك كمترين اطلاع را از برنامه هاي ايشان داشت و فقط در مورد يك حواله سه يا چهار هزار ماركي كه براي من به مقصد هامبورگ فرستاده شده بود از او سئوال كرده بودند و از بقيه موارد هيچ گونه اطلاعي نداشتند .

عنوان بحث را خانواده مي گذاريم

اولين بحثي كه آقاي دكتر بهشتي در جلسات هيئت ما داشت مربوط به خانواده در اسلام بود كه بيانگر اهميت اين امر در نظر ايشان بود .

البته اين موضوع پس از نظرخواهي از اعضاي جلسه به دست آمد دكتر بهشتي گفتند عنوان بحث را خانواده مي گذاريم تا اگر رژيم حساس شد پوششي باشد كه بقيه حرفهايمان را هم تحت اين عنوان بزنيم اتفاقاً اين پوشش بحث خيلي بعدها به درد ما خورد چون پس ازترور منصور كه ما به زندان افتاديم عزيزي كه الان دستش از دنيا كوتاه است به ساواك گفته بود عسكر اولادي با آقاي دكتر بهشتي ارتباط دارد ساواك هم مرا بازجويي كرد و پرسيد شما ايشان را مي شناسيد ؟ گفتم بله پرسيد چه جور آدمي است ؟ گفتم اسلام شناس بزرگي هستند پرسيد رابطه شما وايشان چگونه و در چه رابطه اي بود ؟ گفتم در حد بحث هايي كه در جلسه ما با موضوع خانواده در اسلام داشتند بازجويي ساواك هرچه بالا و پايين رفت در مورد ايشان به چيز ديگري نتوانست دست بيابد .