فصل سوم : حيا و پوشش
لباس ، پديدهاى است كه كمتر به جنبههاى مختلف آن توجّه مىشود . اوّلين و سادهترين چيزى كه از لباس به ذهن مىرسد ، كاركرد محافظتى آن در برابر سرما و گرماست . مسئله ديگر ، كاركرد پيامرسانى آن است . نوع لباس ، ضخامت لباس ، رنگ لباس ، مدل لباس و ... مىتواند مشخّص سازد كه شخص ، چه شغلى دارد ، شاد است يا عزادار ، افسرده است يا خوشحال ، به چه گروهى تعلّق دارد و ... . اگرچه وظيفه اصلى لباس ، محافظت از ما در برابر سرماست ، اما اطلاعاتى را هم درباره ما در اختيار ديگران قرار مىدهد . مثلاً سبك لباسها و ويژگىهاى شخصتى افراد ، رابطه مستقيم با هم دارند . محافظهكارها معمولاً لباسهاى كمرنگ و معمولى بر تن مىكنند ، در حالى كه افراد برونگرا ، رنگهاى تند و لباسهاى آخرين مُد را مىپسندند . يكى از نكات جالب در اين زمينه ، اين است كه كسانى كه براى مصاحبه شغلى مراجعه مىكنند ، معمولاً كت و شلوار مىپوشند ، در حالى كه در اوقات فراغت خود ، لباسهاى خودمانىترى بر تن مىكنند . از نوع لباس افراد مىتوان پايگاه اجتماعى و خودآگاهى آنها و نيز ارزيابى آنها از خودشان را حدس زد. 1 در مدارس نيز سعى مىشود كودكان را مجبور به پوشيدن روپوش يا لباس يكدست كنند و به اين ترتيب ، از آنانمهارتهاى اجتماعى در ارتباطات ميان فردى ، ص 71 .