چه رسالت رسانه را بيان واقعيتها بدانيم و چه فرهنگسازى ، آنچه مهم است ، اين است كه ماهيت رسانه ، ابلاغ پيام است . اين ابلاغ مىتواند به صورت نوشتارى باشد (مثل : روزنامهها و مجلات) و يا ديدارى (مثل مجلاّت تصويرى) و يا شنيدارى (مثل : راديو و كاسِتهاى صوتى) و يا تصويرى (مثل تلويزيون ، سينما ، ويدئو ، و ...) . در همه اينها ، يك «پيام» توسط رسانه القا مىگردد . هدف اين بحث ، آن است كه «پيامهاى رسانهاى» با معيار حيا سنجيده شوند و روشن شود كه حيا چه تأثيرى مىتواند بر روند اطّلاعرسانى داشته باشد ؟ آيا پيامهاى رسانهاى مىتواند يكى از قلمروهاى حيا باشد ؟ آيا حيا مىتواند در ارسال پيامها دخالت كند و تأثيرگذار باشد ؟ و از سوى ديگر ، رسانه چه تأثيرى بر حيا دارد ؟ آيا مىتواند در كاهش يا افزايش ، و تضعيف يا تقويت حيا تأثيرگذار باشد ؟ بنا بر اين ، بحث را در دو زمينه پى مىگيريم : حياى پيام و پيام حيا .
حياى پيام
پيامى كه توسط رسانهها ابلاغ مىشود ، هم مىتواند به رداى زيباى حيا مزيّن باشد ، و هم مىتواند برهنه و دريده باشد . باحيايى و بىحيايى ، مختصّ انسانها ، آن هم در بُعد جسمانى نيست . پيام رسانه نيز مىتواند باحيا
لطفا منتظر باشید ...
