در اين مبحث ، حيا را در قلمرو خانواده پيجويى كرده ، در مراحل گوناگون زندگى مشترك ، مورد بررسى قرار مىدهيم . بخشهاى مختلف اين بحث ، عبارتاند از : حيا از خواستگارى تا آغاز زندگى مشترك ، حيا در روابط همسران ، حيا در روابط فرزندان با والدين و بالعكس ، و حيا در روابط خانواده با ديگران .
حيا ، از خواستگارى تا آغاز زندگى مشترك
ـ شرم خواستگارى
معمولاً آغاز زمزمههاى مربوط به ازدواج ، همراه با شرم و حياست . وقتى با فرزندى درباره ازدواجْ سخن گفته مىشود ، ممكن است شرم كند ، سرش را به زير بيندازد ، محل را ترك نمايد و يا از خانواده خود بخواهد كه سخن ديگرى را دنبال كنند . جواب مثبت دادن نيز معمولاً با صراحت نخواهد بود . اگر فرزندى قصد ازدواج داشته باشد ، شايد از مطرح كردن آن با والدين خود ، شرم كند . پيشْدستى والدين مىتواند اين امر را تسهيل كند . اگر كسى پيشقدم نشود ، ممكن است فرزند ، كسى را واسطه قرار دهد و از طرح مستقيم آن بپرهيزد . پس از آن ، نوبت به مراسم خواستگارى مىرسد . خواستگارى ، يكى از مواردى است كه بيشترين بار شرم و حيا را براى فرد دارد و معمولاً با عرق كردن و سرخ شدن و بند آمدن زبان و سر به زير انداختن و تپش شديد قلب ، همراه
لطفا منتظر باشید ...
