پژوهشی در فرهنگ حیا نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
خانهسازى 1 بهرهاى نبرده بودند و به همين جهت ، هيچ سازهاى در آن سرزمين يافت نمىشد . 2 پوشندگى از تابش آفتاب و بارش باران و وزش باد ، يكى از كاركردهاى خانه است ؛ امّا كاركرد مهمتر آن ، پنهان سازى قلمرو شخصى و خصوصى افراد از چشم ديگران است . سرزمينى را تصوّر كنيد كه هيچ بنايى در آن وجود نداشته باشد . در آن جا هيچ قلمرو خصوصى و يا به تعبير ديگر ، هيچ مكان امنى براى قلمرو خصوصى افراد ، وجود ندارد ؛ امّا وقتى خانهاى ساخته مىشود ، در حقيقت ، پوششى ساخته شده كه يك خانواده را در برمى گيرد و قلمرو خصوصى آنان را ايمن مىسازد . اگر بخواهيم دقيقتر سخنتر سخن بگوييم ، خانه ، پوششى است كه قلمرو خصوصى خانواده را از قلمرو عمومى جامعه جدا مىكند . انسانها ممكن است چند نوع رفتار و يا زندگى داشته باشند : زندگى فردى ، زندگى خانوادگى ، و زندگى عمومى . اين تفاوت ، منشأ تفاوتهاى رفتارى مىشود : رفتارهاى فردى ، رفتارهاى خانوادگى و رفتارهاى عمومى . اگر هيچ بنايى وجود نداشته باشد ، هيچ مرزى و هيچ محلّ امنى براى هيچ يك از رفتارهاى غير عمومى وجود نخواهد داشت . فقط يك فضا خواهد بود و آن هم فضاى عمومى جامعه است . خانه ، قلمرو خانوادگى را به وجود مىآورد و رفتار خانوادگى را از ديد ديگران ، پنهان مىسازد و به همين جهت ، در فرهنگ قرآن كريم ، از آن به عنوان «پوشش» ياد شده است . همان گونه كه حجاب ، پوشش فرد است ، خانه ، پوشش خانواده است و لذا بايد به گونهاى طرّاحى شود