عوامل و انگیزه های دروغ پردازی حدیث نسخه متنی

روايات متعددي نيز از ائمه معصوميت در نفي و پرهيز از غلو رسيده است، مانند:

رسول خدا (ص) فرمود:

«اياکم و الغلو في الدين فانما هلک من کان قبلکم بالغلو في الدين»(67)

بپرهيزيد از غلو در دين همانا افرادي که قبل از شما بودند به علت غلو در دين خود نابود شدند.

غلات هم منتسب به شيعه هستند هم اهل سنت، فرقه هاي گوناگوني نيز دارند که در کتب ملل و نحل گزارش تفصيلي آن آمده است(68).

عمده ترين افکار غلات به ويژه در حوزه فرهنگ شيعي عبارتند از:

اعتقاد به الوهيت يا نبوت ائمه معصومين، اعتقاد به حلول، اعتقاد به تناسخ، قائل شدن علم غيب مطلق يا تفويض محض براي ائمه، عقيده به مهدويت برخي افراد و توجيه احکام ديني مانند نماز و روزه.

ائمه معصومين ضمن نفي عقايد باطل غلات و اعلام انزجار از آنها، به تبيين عقايد صواب و درست مــي پرداختند.

آنها را کافر خوانده و از ولايت خدا و رسولش خارج مي دانستند.(69)

آنان براي جذب عموم مردم و مشروعيت بخشيدن به عقايد بي پايه و نااستوار خويش گاه حديث کامل جعل نموده و در بسياري از موارد مطالب نادرست را وارد احاديث معصومين مي نمودند (اصطلاحاً «دس» ناميده مي شود(70) ) تا مدعاي آنها را برساند.

چنانکه امام صادق فرمود: هر نوع غلوي در کتب پدرم يافتيد، بدانيد از آن مواردي است که مغيره بن سعيد در کتب پدرم به صورت مخفيانه جاي داده است.(71)

غلات در احکام شرعي نيز تصرف مي نمودند و به دلخواه خود آن را تاويل مي کردند.

به عنوان مثال:

ابوالخطاب (از غاليان زمان امام صادق) فرمان به ترک جميع فرائض از جمله نماز داد و گفت: