استطاعت بلحاظ شرايء مختلف است; زيرا ممكن است آنچه را كه عقل استطاعت ميداند، در عرف استطاعت محسوب نشود و نيز ممكن است شارع شرايطي را در استطاعت لحاظ كند كه از نظر عقل و عرف معتبر نباشد; اينجاست كه بايد استطاعت را به «شرعي»، «عرفي» و «عقلي» تقسيم كنيم.1 ـ استطاعت شرعي; چنانچه شارع مقدّس در انجام كاري، افزون بر قدرت عقلي، چيز ديگري را شرط كند، اين توانايي بنام قدرت شرعي ناميده ميشود.2 ـ استطاعت عرفي; استطاعت عرفي با استطاعت لغوي هماهنگ است زيرا ارباب لغت براي بيان معاني الفاظ، سراغ معاني متداول ميان عرف ميروند. اين دو، بگونهاي به هم نزديكند كهميتوان گفت استطاعتعرفي هماناستطاعت لغوياست. جزدربرخي موارد خاص.3 ـ استطاعت عقلي; اين نوع از استطاعت عبارت است از امكان وجود خارجي. گر چه با زحمت و مشقّت غير قابل تحمّل همراه باشد. بنابر اين استطاعت عقلي با استطاعت عرفي و لغوي در اين جهت اختلاف دارند زيرا استطاعت عرفي، توانايي بدور از مشقت غير قابل تحمل ميباشد، بر خلاف استطاعت عقلي كه توانايي با مشقت و زحمت ميباشد.
لطفا منتظر باشید ...
