جوان از نظر عقل و احساسات نسخه متنی

بنابراين وقتى دموستن گفت :

(كسى كه شغلى پست و دون دارد، غير ممكن است بتواند روحى عالى و نجيب داشته باشد.)

كلماتى فقط به خاطر خوش آيند شنوندگان خويش نگفت ، بلكه وى در مورد چگونگى اين كه محيط كار هر فرد، اخلاق او را طرح ريزى مى كند، سخن گفت :

زيرا هر كجا كه خزانه پول شماست قلب شما هم همان جا خواهد بود و همان جا فكر شما، فعاليت شما اراده شما هم خواهد بود. آنجا كه فعاليت و كار افراد باعث خودبينى مى گردد طبعا افراد نمى توانند با سايرين همدردى كنند و اگر در علم روان شناسى قوانين عمومى وجود داشته باشد، اين يكى از آن قوانين است .(1007)

خلاصه آن كه شغل هر فردى ، از يك طرف مجراى در آمد مالى و وسيله معيشت و زندگى اوست و از طرف ديگر، سازنده شخصيت اجتماعى و صفات اخلاقى اوست . با توجه به اين مطلب كه شغل ها از نظر پاكى و ناپاكى و همچنين از نظر ارزش معنوى و اجتماعى متفاوت اند و ضرورت هر شغلى ايجاب مى كند كه آدمى با گروه مخصوصى مرتبط شود و به صفات متصف گردد، ناچار بايد گفت شغل هر انسانى روى شخصيتش اثر عميق دارد و صفات اخلاقى وى بر وفق مقتضيات آن شغل ساخته مى شود.

(نفوذ طبقه اجتماعى بسيار پردامنه است و از جهات گوناگون در زندگى اجتماعى منعكس مى شود و در شخصيت افراد تصرف مى كند. شغلى كه فرد بر مى گزيند، دير يا زود در شخصيت او تغييراتى به وجود مى آورد، چنان كه يك معلم يا قاضى يا روحانى درستكار به مقتضاى شغل خود داراى شخصيتى مى شود كه با شخصيت يك بازيگر يا افسر ارتش يا پيشه ور فرق دارد. بر همين منوال ، شخص مطابق وضع طبقه خود، به عضويت حزب يا انجمنى در مى آيد و حزب يا انجمن در شخصيت او مؤ ثر مى افتد مسلما الزامات عضويت حزب انقلابى كمونيست با الزامات عضويت سازمان سياسى فراماسون يا دسته ارتجاعى كوكلاكس كلان يكسان نيستند.)(1008)