جوان از نظر عقل و احساسات نسخه متنی

اهميت كشاورزى در زندگى بشر

نمى دانيم بشركى و چگونه از زندگى گياهى و صيادى به زندگى كشاورزى منتقل شد و از راه زراعت غذاى خود را به دست آورد. ولى اين نكته معلوم است كه هر چه بر عمر كشاورزى گذشته است ، بشر به ارزش و اهميت آن بيشتر پى برده و در راه بهبود و توسعه آن زيادتر كوشيده است .

در كشاورزى ايتدايى ، بر اثر نارسايى فكر و كمى تجربه و فقدان وسايل كار، مقدار محصولى كه از آب و زمين و كار و كوشش عايد مردم مى شد بسيار كم و ناچيز بود، ولى تدريجا بشر به رموز كاز زراعت بيشتر آشنا شد و ابزارهاى بهترى تهيه كرد و در نتيجه از يك طرف بر سطح اراضى زير كشت افزود و زمين هاى مرده را آباد كرد و از طرف ديگر محصول بيشترى به نسبت مساحت زمين برداشت نمود.

در دنياى كنونى ، علم و صنعت و ضع كشاورزى به كلى تغيير كرده و بشر بر اثر اطلاعات علوم طبيعى و تهيه ابزارهاى ماشينى ، بازده زمين و توليد محصول را به قدرى بالا برده كه به هيچ وجه قابل قياس با گذشته نيست .

راسل مى گويد:

(در از منه قديم دو ميل مربع زمين آن هم زمينى كه به قدر كافى بالطبع حاصلخيز باشد براى كفاف آذوقه ساليانه يكى از افراد انسان لازم بوده است . امروز در انگلستنان يك ميل مربع معاش 750 نفر را فراهم مى كند، يعنى هزار و پانصد برابر اوقاتى كه هنوز استعداد بشرى موفق به اختراعات نشده بود. اين كيفيت البته بيشتر مربوط به صنعت است .)(1052)

تقدس كشاورزى در اديان الهى

كشاورزى در تمام اديان الهى يك شغل مقدس شناخته شده و پيشوايان مذهبى در هر عصر، علاوه بر آن كه خود با كمال علاقه مندى به كار كشاورزى اشتغال داشتند، مردم را نيز به اين كار وادار مى ساختند. آباد كردن زمين ، كه خواسته خداوند بزرگ است و همچنين بهره بردارى از منابع و ذخاير آن ، به صور مختلف ميسر است و يكى از بهترين طرق آن ، كه در روايات اسلامى مورد تشويق و ترغيب قرار گرفته ، مسئله كشاورزى است .