حضرت امام از همان ابتدا در اين فكر بودند كه روحانيت منسجم باشند و انتظار حمله به روحانيت و اسلام را هم داشتند ، تا اين كه لايحه انجمنهاي ايالتي و ولايتي مطرح شد و ايشان در مبارزه پيش قدم شدند در اين لايحه چند مسئله وجود داشت قسم و سوگند به قرآن لازم نيست ، مسلمان بودن لازم نيست امام همان روز آقايان علما و روحانيون را جمع كردند و گفتند كه بايد متحد شويم و با اين لايحه مقابله كنيم اول تلگرافي به شخص شاه زدند كه در آن روزها خودش بزرگترين مبارزه بود ، چرا كه اگر كسي مي خواست شاه را مخاطب قرار دهد دو ساعت القاب برايش ذكر مي كرد اما امام يك تلگراف كه آن هم تند بود ، ارسال نمودند و اين حركت خيلي صدا كرد شاه از چهار تلگرافي كه به او شده بود ، جواب سه تا را داد ، اما جواب تلگراف امام را نداد و امام يك نامه توسط من براي علم نخست وزير وقت فرستادند كارم از همان زمان شروع شد من رابط بين ايشان بودم در اين مبارزه اعلاميه ها را از ايشان مي گرفتم و به تهران مي آوردم در تهران يك نشريه مخفي داشتيم كه در رأسش مرحوم حاج حسين مصدقي در بازار كاغذ فروشها بود ايشان با چاپخانه هاي تهران در ارتباط بودند من اعلاميه ها را مي آوردم و به حاج حسين آقا مصدقي مي دادم و ايشان هم زير چاپ مي برد بعضي اوقات شب تا صبح در چاپخانه بوديم يادم هست شبي كه اعلاميه هاي خطاب به علم نخست وزير شاه را چاپ مي كرديم ، پليسي به چاپخانه آمد صاحب چاپخانه با ابزار به جان ماشين چاپ افتاد و گفت من بدبختم ، بايد فردا كار بكنم ؛ ولي ماشينم خراب شده است مي خواهم دستگاه را قبل از صبح تعمير كنم مأمور نگاهي به دستگاه كرد در را بست و رفت ما هم در را قفل كرديم و به چاپ اعلاميه ها ادامه داديم !اعلاميه دوم امام خيلي سر و صدا به پا كرد و عده اي از جوانان كه بعداً هسته گروه هيئت مؤتلفه را تشكيل دادند پيدا شدند البته اينها قبلاً هم بودند ولي اعلاميه دوم امام باعث شد تا يكديگر را پيدا كنند از جمله ، دوستان مرحوم نواب صفوي ، وقتي ديدند كه فريادي از يك نفر برخاسته است و بوي همان حرفها را مي دهد و همان راه است ، فوري جمع شدند ، اعلاميه ها تكثير شد و مبارزه اوج گرفت
لطفا منتظر باشید ...
