احکام و آداب حج نسخه متنی

واحتياط واجب آن است كه حيواني را كه از اصل خلقت بدون شاخ ويا گوش ودم است، قرباني ننمايد، بلي اگر گوش حيوان سوراخ شده باشد، ويا آن را چاك داده باشند، ولي چيزي كم نداشته باشد، قرباني آن اشكالي ندارد، و هم چنين قرباني حيواني كه شاخ بيرونش شكسته است، اشكالي ندارد.

مسأله 798 - حيواني را كه عروق وبيضتين او را ماليده باشند، جايز است قرباني كنند، ولي قرباني حيواني كه تخمهايش را كشيده‌اند، كفايت نميكند.

4 - شرط است كه ذبح در روز عيد انجام گيرد، وبنابر احتياط، جايز نيست در حال اختيار آن را از روز عيد به تأخير اندازد، اگر چه اقوي جواز تأخير است، بنابر اين اگر ذبح را به تأخير انداخت، وتا آخر ايام تشريق، بلكه تا آخر ذيحجه قرباني نمود، كفايت مي كند، وبنابر احتياط در غير روز عيد وسه روز بعدش اگر قرباني كرد بايد قصد اداء وقضا ننمايد، ونيت ما في الذمه كند.

5 - شرط است كه ذبح در مني واقع شود وذبح در غير مني جايز نيست.

6 - لازم است علي الاحوط ذبح پس از رمي وقبل از تقصير ويا حلق قرار گيرد، ولي اگر سهوا ويا جهلا ترتيب را مراعات ننمايد، به حج او ضرر نميزند واگر عمدا مراعات نكرده، بايد در صورت امكان آنچه را بر خلاف ترتيب مقدم داشته اعاده نمايد.

7 - گوشت قرباني را نبايد از مني خارج كنند، مگر در صورتي كه موارد مصرفش در مني نباشد، ويا آن كه از فقيري كه آن را تملك كرده بخرند.

8 - ذبح قرباني ميبايست همراه با نيت وبخاطر امتثال امر الهي باشد، واگر خودش ذبح نميكند علاوه بر خودش ذابح نيز بايد نيت كند، اگر چه دستش را روي دست ذابح بگذارد، واگر ذابح نيت نكند در كفايت آن اشكال است، واظهر آن است كه نيت ذابح كه به او نيابت داده‌اند، شرط لازم وكافي براي صحت قرباني است.

مسأله 799 - اگر قرباني را به گمان چاقي كشت، وبعد معلوم شد كه لاغر است كفايت ميكند.

واگر با گمان لاغري ذبح كرد به احتمال آن كه چاق باشد، وچاق در آمد كافي است، ولي اگر لاغر در آمد كافي نيست.

مسأله 800 - اگر حيواني را با علم به اين كه لاغر است به جهت جهل به مسأله قرباني كند، وبعد معلوم شود چاق است، كفايتميكند، ولي اگر با يقين به لاغر بودن ودانستن مسأله، آن را ذبح نمايند هر چند چاق در آيد كفايت نميكند.

مسأله 801 - احتياط واجب آن است كه شخص قدري از قرباني حج خود را بخورد، وقسمتي از آن را به شخص مؤمن اگر چه غني باشد يا وكيل او هديه دهد، وقسمت ديگر از آن را به فقير مؤمن ويا وكيل او صدقه دهد، واحتياط واجب آن است كه مقدار هديه وصدقه كمتر از ثلث نباشد، ودر صورتي كه حجي فقيري در آنجا باشد، ميتوان به او صدقه داد.

مسأله 802 - اگر دو ثلثي را كه اختصاص به هديه وصدقه دارد به غير مؤمن، اختيارا ويا به جهت سهل انگاري بدهد، ويا تلف كند، بنابر احتياط واجب ضامن است.

بلي اگر غير مؤمن به زور از دست او بگيرد ضامن نيست، ومقدار ضمان را بايد نسبت به دو ثلث گوشت قرباني ذبح شده در نظر گرفت، نه نسبت به دو ثلث قيمتي كه براي خريد قرباني پرداخته است.

مسأله 803 - چون ممكن است در مني به واسطه حاضر نبودن فقير مؤمن تصدق دادن ثلث قرباني به مؤمن فقير، و هم چنين هديه دادن ثلث آن به مؤمن ممكن نباشد، بهتر اين است كه از بعض برادران ديني خود واز بعض فقراء مؤمن كه آنها را ميشناسد، در شهر خود وكالت بگيرد كه از جانب آنها ثلث قرباني را به عنوان هديه وثلث آن را به عنوان صدقه قبول كند، و هم چنين وكالت بگيرد كه بعد از