رهبرى بعد از امامان معصوم (ع ) - ولایت فقیه (پرسش ها و پاسخ ها) نسخه متنی

(اَشْرَكَ بَيْنَ الاَْوْصِياءِ وَ الرُّسُلِ فِى الطّاعَةِ)(20)

خـداى مـتـعـال شـريـك كـرده در اوصـيـاء و انـبـيـاء فـرمـانـبـرى را، و مـردم هـم بـايـد از اوصياءفرمانبردارى كنند و هم از انبياء و جانشينانشان .

در روايـتـى حـسـيـن بـن ابـى العـلاء از امـام صـادق (ع )نـقـل مـى كند: من به امام عرض كردم كه ما اعتقاد داريم جانشينان پيامبر واجب الاطاعة هستند، امام درپـاسخ به او فرمودند آرى چنين است ؛ و براى تقويت فكرى و روحى من فرمودند: (هُمُ الَّذي نَق الَ اللّ هُ تَع الى وَ اَطي عُوا اللّ هَ وَ اَطي عُوا الرَّسُولَ...) جانشينان پيامبر واجب الاطاعة هستند. اينجانشينان چه كسانى هستند؟ آنهايى هستند كه خداى سبحان در اين آيه فرموده اند از آنها پيروى كـنـيـد (اَطـيـعـُوا اللّهَ وَ اَطـي عـُوا الرَّسـُولَ وَ اُولِى الاَْمـْرِكـم و هـم الذيـن قال الله عزوجل انما وليكم الله و رسوله والذين امنوا)(21)

رهبرى بعد از امامان معصوم (ع )

در جلسه قبل عرض شد كه پيامبر و ائمه معصومين (ع )، چهار نوع فرمان دارند:

1- ـ امر بانجام واجبات مانند نماز، روزه و...

2- ـ امر درباره مسائل مربوط به اداره امور جامعه .

3- ـ امر در كارهاى شخصى افراد مانند اينكه به كسى فرمان دهد مالش را بفروشد.

4- ـ امر در كارهاى شخصى مربوط بخودش مثل اينكه بكسى فرمان دهد براى شخص ‍ پيامبر(ص) يا امام (ع ) كارى را انجام دهد.

قسم اوّل در حقيقت فرمان خداوند است و اطاعت آن اطاعت از فرمان الهى است .

اما سه قسم ديگر اطاعت فرمان پيامبر(ص ) و ائمه معصومين (ع ) واجب است .

امـا ولى فـقـيـه در قسم دوّم يعنى دستورات مربوط باداره امور جامعه واجب الاطاعه است ، در قسم سوم و چهارم لازم الاطاعة نمي باشد.

بعضى دوستان سؤ ال كرده اند كه با توجه به سخنان امام امت كه فرموده اند ولى فقيه تمام اختيارات پيامبر و ائمه معصومين را دارد، پس ولايت مطلقه فقيه چه مى شود؟ در اين باره در ادامه درس سخن خواهيم گفت . ان شاءالله .

تداوم رهبرى بعد از امامان معصوم (ع )

گفتيم حاكميت از آن خداست و به انبيا واگذار شده است ، بعد از انبيا هم فيض نبايد قطع شود وبـه ائمـه اطـهـار واگـذار شده است و ائمه هم يكى پس از ديگرى عهده دار اين مسؤ وليت بزرگبـوده انـد تـا امـر بـه حـجـت قـائم آل مـحـمـد امـام مـهـدى(عـجـل الله تـعـالى فـرجـه الشـريـف ) مـنـتـهـى شـده اسـت .حـال بـعـد از غـيـبـت ايـشـان چـه ؟ تـكـليـف ولايـت امـر چـه مـى شـود؟ دواحتمال را فرض مى كنيم :

احتمال اول اينكه بعد از ايشان باب امامت و رهبرى بسته مى شود و مردم سر خود رها مى شوند.

احتمال ديگر اينكه بايد بعد از ايشان كسى باشد كه متصدّى اين جايگاه و مسؤ وليت باشد.

احـتـمـالاول را اگـر بـه داورى وجدان و عقل واگذاريم احتمال منطقى و حكيمانه اى نيست كما اينكه بعد ازبـسـتـه شـدن و انـقطاع وحى گفتيم كه بايد كسى جانشين پيامبر باشد و اين مساءله اى عقلى وضرورى است . بنابراين احتمال اول مردود است .

بـه احـتـمـال دوم مـى رسـيـم كـه پـس بـايـد كـسـى مـسـؤ وليـت ايـن كـار را بـه عـهـده بـگـيـرد.حـال بـحـث بـر سـر ايـن اسـت كـه اين شخص چه كسى بايد باشد؟ همان دلايلى را كه ما براىضـرورت اصـل نـبـوت آورديـم و هـمـان دلايـلى را كـه بـراى ضـرورتاصـل امـامـت و رهـبرى بعد از پيامبر آورديم همان دلايل عقلى نيز در اينجا حضور و ظهور دارد و آنايـنـكه شريعتى كه با اين عظمت و وسعت براى جامعه بشرى پايه گذارى شده و الى الابد همبـايـد اسـتـمـرار داشـتـه بـاشـد، شـريـعـتـى كـه حـتـى ريـزتـريـن مـسـائل فـردى و اجـتـمـاعـى را هـم بيان كرده است آيا مى شود كه مساءله مهم و بين المللى يعنىمساءله رهبرى را رها و از آن غفلت كرده باشد؟ شريعتى كه حتى حكم ناخن گرفتن را بيان