لطفا منتظر باشید ...
نتيجه
در حكومت علوي مخالفان سياسي، به سبب ابراز مخالفت، از حقوق خودمحروم نمي‌شوند.حفظ جان و تأمين امنيت مخالف و نيز خونخواهي از قاتل‌وي وظيفه حاكميت است.در اين نظام، مخالف حق دارد از حقوق و آزادي‌هاي ديگر شهروندان‌برخوردار شود. او درانديشه و عقيده، نقد حكومت و حاكمان، تشكيل انجمن‌و گروه، حضور در فعاليت‌هاي
اجتماعي و ساير شؤون فردي و اجتماعي آزاداست و چون ديگر شهروندان از مزايا و امكانات
جامعه اسلامي بهره مي‌برد.بي ترديد اگر مخالفت مخالفان درعمل به معارضه نظامي، توطئه يا بر هم‌زدن نظم و
امنيت بينجامد، با واكنش طبيعي حاكميت رو به رو مي‌شود؛ ولي‌در اين موقعيت نيز امام
علي(ع) مخالف را داراي حقوق قي خاص مي‌داند. اين‌حقوق عبارت است از: حق هدايت و
راهنمايي، حق رعايت اصول جنگ وحمايت از غير نظاميان، حق كرامت انساني، حق
پايبندي به پيمان و حق‌استيمان.
