آزادي‌ احزاب‌ و گروه‌هاي‌ سياسي‌ - مخالفان سیاسی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مخالفان سیاسی - نسخه متنی

مهدی منصوری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

برخي‌ از ياران‌، از اين‌ برخورد ناخشنود شدند و لب‌ به‌ اعتراض‌ گشادند.مالك‌ بن‌ حبيب‌
يربوعي‌، رئيس‌ پليس‌ امام‌، گفت‌: من‌ اين‌ مقدار مجازات‌ رابراي‌ آنان‌ اندك‌ مي‌دانم‌.

به‌ خدا سوگند، اگر فرمان‌ دهي‌، آنان‌ را مي‌كشم‌. امام‌با عبارت‌ «سبحان‌ الله» هشدارش‌ داد
و فرمود: «حبيب‌، از حد خداوند تجاوز كردي‌».

مالك‌ بار ديگر برخاست‌ و گفت‌: در جلوگيري‌ از حوادث‌ ناگوار، شدت‌ عمل‌و تجاوز از حد، از
ملايمت‌ و نرمش‌ در مقابل‌ دشمنان‌ سودمندتر و بهتر است‌.

امام‌، با منطق‌ حكيمانه‌ به‌ هدايت‌ وي‌ پرداخت‌ و گفت‌: «خدا چنين‌دستوري‌ نداده‌ است‌.

انسان‌ در مقابل‌ انسان‌ كشته‌ مي‌شود. ديگر ستم‌ و تجاوزچه‌ معنا دارد؟ خداوند مي‌فرمايد:

من‌ قتل‌ مظلوماً فقد جعلنا لوليه‌ سلطانا. فلايسرف‌ في‌ القتل‌ انه‌ كان‌ منصوراً؛هر كس‌
مظلوم‌ كشته‌ شود، به‌ ولي‌ّ وي‌ توانايي‌ بخشيديم‌ تا انتقام‌ گيرد؛ولي‌ در قصاص‌ زياده‌
روي‌ نكنيد و بي‌ترديد ولي‌ مقتول‌ از حمايت‌ مابرخوردار است‌».

مذاكره‌ امام‌ با مالك‌ سبب‌ شد، متخلفان‌ فضا را بازبينند و علل‌ تخلف‌ خودرا بيان‌ كنند.

امام‌ در همان‌ مجلس‌، پرسش‌ها و اعتراض‌ها و سخنان‌ را به‌ طورمنطقي‌ پاسخ‌ گفت‌؛ به‌
گونه‌اي‌ كه‌ معترضان‌ به‌ حقانيت‌ وي‌ پي‌ بردند.

آزادي‌ احزاب‌ و گروه‌هاي‌ سياسي‌

فضاي‌ آزاد حاكم‌ بر حكومت‌ علي‌(ع) سبب‌ شد جريان‌هاي‌ فكري‌ وسياسي‌ بسياري‌ شكل‌ گيرد.

اين‌ گروه‌ها كه‌ برخي‌ از آن‌ها بعدها به‌ فتنه‌انگيزي‌و جنگ‌ با حضرت‌ روي‌ آوردند، از
آزادي‌ برخوردار بودند و به‌ اندازه‌گروه‌هاي‌ همسو و همراه‌ امام‌ از آزادي‌ بهره‌
مي‌بردند. بارزترين‌ تشكل‌هاي‌سياسي‌ كه‌ در دوران‌ فرمانروايي‌ آن‌ حضرت‌ شكل‌ گرفت‌
عبارت‌ است‌ از:

الف‌) قوميت‌ حمراء

بيش‌تر اعضاي‌ اين‌ گروه‌ مهاجران‌ غير عرب‌ بودند. اين‌ مهاجران‌ سال‌هاپيش‌ از آن‌ كه‌
كوفه‌ پايتخت‌ شود، در آن‌ شهر به‌ سر مي‌بردند و در دوران‌فرمانروايي‌ آن‌ حضرت‌ فرصت‌
تشكل‌ يافتند.

اين‌ گروه‌ در زمان‌ امام‌ علي‌(ع) حركتي‌ عليه‌ حضرت‌ انجام‌ نداد و امام‌ نيزبه‌ طور طبيعي‌
آنان‌ را آزاد گذاشت‌؛ ولي‌ همواره‌ ابزار دست‌ بني‌ اميه‌ بودند و درزمان‌ امام‌ حسن‌
مجتبي‌(ع) عليه‌ اهل‌ بيت‌: رفتاري‌ ويرانگري‌ پيش‌ گرفتند.

ب‌) عثمانيان‌

اين‌ جريان‌، در زمان‌ عثمان‌، در حجاز پديد آمد و با حمايت‌ بي‌ دريغ‌ اوگسترش‌ يافت‌.

عثمانيان‌ در وقايع‌ اجتماعي‌ و سياسي‌ در دوران‌ امام‌ نقش‌ مهم‌ و كليدي‌داشتند و در
فتنه‌هاي‌ ناكثين‌ و قاسطين‌ فعالانه‌ شركت‌ كردند.

حكم‌ بن‌ عاص‌، مروان‌ بن‌ حكم‌، وليدبن‌ عقبه‌، عبدالله بن‌ عامر، عمربن‌سعد، پسر ابو موسي‌
و دو پسر طلحه‌ از سران‌ عثمانيان‌ به‌ شمار مي‌آمدند.

ج‌) خوارج‌

اين‌ جريان‌ منحرف‌ در دوران‌ حكومت‌ امام‌(ع) پديد آمد و سازمان‌ يافت‌.خوارج‌ در صفين‌
امام‌ را به‌ پذيرش‌ پيشنهاد شاميان‌ ناگزير ساختند و پس‌ ازصفين‌ به‌ غوغا سالاري‌ و گستاخي‌
عليه‌ امام‌(ع) روي‌ آوردند. حضرت‌ با اين‌گروه‌ سياسي‌ مدارا كرد و آنان‌ را از حقوق  اقتصادي‌
سياسي‌ و اجتماعي‌محروم‌ نساخت‌. كثيربن‌ نصر گويد: در نماز جمعه‌ شركت‌ داشتم‌ و

/ 19