توطئه دشمن دوست نما و جعل نامه:

مرحوم راوندی و دیگر بزرگان حکایت کرده اند :
روزی از روزها معتصم عبّاسی تعدادی از اطرافیان و وزیران خود را احضار کرد و در جمع آن ها اظهار داشت :
باید امروز شهادت و گواهی دهید که ابوجعفر ، محمّد بن علیّ بن موسی الرّضا امام جواد علیه السلام تصمیم شورش و قیام علیه حکومت من را دارد؛ و در این رابطه باید نامه هائی با مهر و امضاء تنظیم کنید .
پس از آن ، دستور داد تا حضرت جوادالا ئمّه علیه السلام را احضار نمایند ، و چون حضرت وارد مجلس خلیفه گردید ، معتصم آن حضرت را مخاطب قرار داد و گفت : شنیده ام می خواهی بر علیه حکوت من قیام و شورش کنی ؟
امام علیه السلام فرمود : به خدا قسم ، چنین کاری نکرده ام و قصد آن را هم نداشته ام .
معتصم گفت : خیر ، بلکه فلانی و فلانی و فلانی بر این کار شاهد و گواه هستند ، و سپس آن افراد را در مجلس احضار کرد و آن ها - به دروغ شهادت دادند و - گفتند : بلی ، صحیح است ، ای خلیفه ! ما شهادت می دهیم که محمّد جواد علیه السلام تصمیم چنین کاری را دارد و این هم تعدادی نامه است که از دست بعضی دوستانش گرفته ایم .
در این هنگام حضرت دست های مبارک خود را به سوی آسمان بلند نمود و اظهار داشت : خداوندا ، اگر آن ها دروغ می گویند ، هم اینک هلاک و نابودشان گردان .
در همین حال تمام افراد متوجّه شدند که ناگهان دیوارها و سقف به لرزه در آمد؛ و هرکس که از جای خود حرکت می کرد ، بر زمین می افتاد .
معتصم تا چنین حادثه خطرناکی را دید ، گفت : یاابن رسول اللّه ! من از آنچه انجام داده ام ، پشیمان هستم و توبه می کنم ، دعا کن خداوند این خطر را از ما برطرف گرداند .
آن گاه امام علیه السلام اظهار نمود : خداوندا ، این ساختمان و زمین را بر آن ها ساکن و آرام گردان ، خدایا تو خود بهتر می دانی که آنان دشمن تو و دشمن من می باشند .
پس ساختمان آرام گرفت و خطر برطرف شد . ( 24 )