خطبه 050-در بيان فتنه
خطبه در يك نگاه:
امام عليه السلام در اين خطبه روى يكى از مهمترين عوامل فساد جوامع انسانى انگشت مى گذارد، به ويژه بر انحرافاتى كه در جامعه اسلامى بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به وجود آمد تاكيد مى كند و به بيان اين حقيقت مى پردازد كه چگونه شيطان و پيروان او براى فريفتن مردم ساده دل حق و باطل را به هم درمى آميزند تا به مقاصد شوم خود نايل گردند.آنها به خوبى مى دانند اگر حق به طور خالص مطرح گردد راهى براى نفوذ آنان در جامعه باقى نمى ماند و اگر باطل به صورت يك دست عرضه شود هيچ كس به دنبال آن گام بر نمى دارد، از اين رو هميشه اين شياطين حق و باطل را به هم مى آميزند تا از طريق حق مردم را بفريبند و از طريق باطل به مقصود خود نايل گردند.آرى آنها زهر مهلك را در غذاى شيرين و مطبوع پنهان مى سازند تا ناآگاهان را به خوردن آن تشويق كنند.آنها هميشه باطل را در پوسته اى از حق پنهان مى كنند تا از اين طرق مردم را اغفال كنند.ترجمه:
آغاز پيدايش فتنه ها پيروى از هوا و هوسها و بدعتهايى است كه با كتاب خدا مخالفت دارد و گروهى (چشم و گوش بسته يا هواپرست آگاه) به پيروى آنان برمى خيزند و برخلاف دين خدا ازآنها حمايت مى كنند.اگر باطل از آميختن با حق جدا مى گرديد بر كسانى كه طالب حقند پوشيده نمى ماند.و اگر حق از آميزه باطل پاك و خالص مى شد زبان دشمنان و معاندان از آن قطع مى گشت.ولى بخشى از اين گرفته مى شود و بخشى از آن و اين دو را به هم مى آميزند و اينجا است كه شيطان بر دوستان و پيروان خود مسلط مى شود.و تنها كسانى كه مشمول رحمت خدا بودند از آن نجات مى يابند.