لطفا منتظر باشید ...
2- آداب دوستي
يك دوست و يك برادر ديني در اسلام از جايگاه خاص و ويژهاي برخوردار است و براي خود حقوق و مزايايي را داراست، كه به طور خلاصه به آنها اشاره ميكنيم:[1]1. دو برادر و دوست بايد مانند دو دست در يك بدن، كه يكديگر را ميشويند، كمك كار يكديگر باشند.2. راز و سرّ دوست و برادر خود را فاش نكند (مگر در مواردي كه ضرر و توطئهاي بر عليه جامعه اسلامي در كار باشد، يا بعضي موارد ديگر كه در روايات مذكور است).3. عذر برادر و دوستش را بپذيرد و زود از او در گذرد.4. در حيات و ممات براي او دعا كند.5. كاري كه او را به زحمت مياندازد انجام ندهد و از او كار سخت و دشوار مطالبه نكند.6. در حال مريضي به عيادت او برود و اگر مُرد او را تشييع كند.7. آن چه براي خود ميپسندد، براي او هم بخواهد و آن چه را براي خود مكروه ميدارد، براي او نيز نپسندد.8. او را به وسيله مال، زبان و همه امكانات خود ياري دهد.9. اگر حاجتي دارد، قبل از اظهار او، آن را بر آورده كند.10. بدون اجازه وارد خانهاش نشود.11. در رفع خصومتها و كدورتهاي برادران ديني خود بكوشد.12. حافظ آبرو، مال، زن، و بچه دوستش در حضور و غياب او باشد.13. با او رفت و آمد داشته باشد.14. با روي باز و صورت گشاده با او برخورد كند.[1] . مشروح اين موارد در المحجة البيضاء صفحات 319 تا 365 و كتاب «آداب دوستي و معاشرت» چاپ انتشارات شفق آمده است.
