آداب معاشرت - اخلاق اسلامي در برخورد نسخه متنی

آداب معاشرت

در اين مبحث براي رعايت اختصار، به مواردي كه به طور كلي و عمومي، هنگام معاشرت مؤمنين با يكديگر بايد رعايت گردد اشاره مي‎شود.[1]

1. آن كس كه سواره است به پياده، آن كس كه ايستاده است به نشسته و آن كس كه كوچكتر است به بزرگتر سلام كند.

2. از بازي كردن با انگشتان، انگشتر و ريش و انگشت در بيني كردن بپرهيزد.

3. هنگام ورود به مجلس، بعد از سلام هر كجا كه جا بود بنشيند.

4. از مقدار مال و ثروت خود هيچ كس را مطلع نكند.

5. در حاجت و خواسته خود پافشاري نكند.

6. زياد به تزيين و آرايش خود نپردازد.

7. زياده از حد، از خود، فرزندان، خانواده، علم و قيافه و ساير مختصات خود را تعريف نكند.

8. تقاضاي اعاده صحبت طرف مقابل را ننمايد.

9. از سخنان خنده‎آور و حكايت گونه بپرهيزد و كمتر شوخي كند.

10. مستقيم و خيره به صورت ديگران ننگرد.

11. به شخصي كه عطسه مي‎كند يرحمك الله و به فرد داغديده تسليت بگويد.

12. به امور يتيمان جامعه رسيدگي بنمايد.

13. سلام برادر ديني را بي‌جواب نگذارد.

14. موانع را از سر راه مردم بردارد.

15. از كساني كه قبل از او در حال ورود به مجلس بوده‎اند جلو نيفتد.

[1] . اين دستو العملها از المحجة البيضاء، ج 3، ص 350 تا 420 نقل شده است.