لطفا منتظر باشید ...
لطف بي انتها (94)
آيـتي از خـــداست مـعصومه
جـــلوه اي از جـــمال قرآن
عـــطر بــاغ مــحمّدي دارد
پـــرتوي از تــَلَأْلــُؤِ زهــرا
مــاه عــفّت نقابِ آل كسـا
اختري در مدار شمس شمـوس
زائران ، يك دَرِ بهشت اينجا ست
در تــوسّل بـه عتـرت و قـرآن
از مـدينه ، بـه قصد خـطه طوس
تـا زيـارت كـند بـرادر خـويش
روز و شب ، عـا شقي بـيا بان گـرد
يا مگــر اوست ، زيـنب دگــري
تـا بـداني كـه نيمه ره جـان دا د
از وطـــن دور و از بـــرادر دور
گر چه نشكسته سينه و پـهلويش
داغ زهـــــرا و داغ اجـــدادش
هر حسينيّه بيت او ست ( حسان )
چونكه صاحب عزاست ، معصومه
لطـف بي ا نـتها ست ، مـعصومه
چهره اي حق نـما ست ، مـعصومه
زاده مــصطفي است ، مـعصومه
گـوهري پـر بـها ست، مـعصومه
دخــتر مـرتضا ست ، مـعصومه
يعني اُخت الرّضا ست ، مـعصومه
تـربتش بـا صـفا ست ، مـعصومه
بـاب حـاجات مـا ست ، مـعصومه
رهروي خسـته پا ست ، مـعصومه
فكـر و ذكرش دعاست ، معصومه
خـواهري بـا و فـاست ، مـعصومه
كــز بــرادر جــداست ، مـعصومه
بـنگر اكـنون كـجاست ، مـعصومه
حسرتش غـم فـزاست ، مـعصومه
در دلش داغــها ست ، مـعصومه
وارث كـــربلاست ، مــعصومه
چونكه صاحب عزاست ، معصومه
چونكه صاحب عزاست ، معصومه
