بخش هشتم :
زيارتنامه حضرت فاطمه معصومه (ع)

يكي از واژه هاي مقدّس و آشناي در قاموس شيعه ، واژه زيارت است و از جمله آداب و برنامه هاي كه به آن بسيار سفارش شده است رفتن به زيارت تربت پاك و مشاهد شريفه اهل بيت (ع) و فرزندان بزرگوار آنهاست . ائمه اطهار (ع) در روايات و احاديث ، پيروان خود را بر اين امر مهمّ تشويق و تحريص فرمودند و اجر و پاداش فراواني براي آن بيان كرده اند. چنانچه درباره زيارت امام حسين (ع) ، امام صادق (ع) مي فرمايد : " زيارت آن حضرت برابر است با هزار حج عمره "(113) . و حضرت رضا (ع) درباره زيارت خود فرمود : " هر كس مرا با معرفت زيارت كند من از او شفاعت خواهم كرد " (114) . و امام جواد (ع) فرمود : " مَنْ زارَ‌ قَبْرَ عَمَّتي بِقُمْ فَلَهُ‌ الْجَنَّهُ " (115) : " كسي كه قبر عمه ام " فاطمه معصومه (ع) " را ، در قم زيارت كند سزاوار بهشت خواهد بود " . و درباره زيارت حضرت عبدالعظيم (ع) ، امام هادي (ع) فرمود : " اگر قبر عبد العظيم را ، زيارت مي كردي مثل آن بود كه امام حسين (ع) را زيارت كرده با شي " (116) . و رسولخدا (ص) فرمود : " مَنْ زارَني اَوْ زارَ اَحَداً مِنْ ذُرِّيَّتِي ز ُرْتُهُ يَوْمَ الْقِيمَهِ فَاَنْقَذْتُهُ مِنْ اَهْوالِها "(117) : " كسي كه مرا ، يا يكي از فرزندانم را زيارت كند روز قيامت به ديدارش خواهم رفت و او را از ترس هاي آن روز نجات خواهم داد " .

حال بايد توجّه كرد كه فلسفه و حكمت اين همه فضيلت و پاداش چيست ؟ آيا اين اجر و ثواب عظيم فقط براي يك زيارت ظاهري است بدون هيچ اثر و هدفي ؟‌ يا اينكه همه اينها در راستاي اهداف عالي ديني است كه امّت اسلامي با زيارت تربت مطهر اين عزيزان ، ره توشه اي براي دنيا و آخرت خويش برگيرد و با اسوه قرار دادن اين نخبگان خلق خدا و با پيروي از خط مشي آن بزرگواران همواره امّتي نمونه باشد . و با صفا و جلا دادن روح و جان خويش از آفت ها و كجي ها دور بماند و هميشه جامعه اي سر افراز و سعادتمند باشد . و با اين تجديد ميثاق هاي مكرّر است كه خط مستقيم تشيّع و امامان بحق آن ماندگار و جاويد خواهد ماند . روشن است كه اين هدف حاصل نمي شود مگر اينكه زائران آن مشاهد مشرّفه ، عارفِ بحقّ صاحبان آن باشند و با كمال معرفت و شناخت به پابوس آنها شرفياب شوند . چنانچه در روايات اين امر مهم را شرط پذيرفته شدن در آستان رفيع اولياي خدا دانسته و براي درك فضيلت زيارت ، بر آن تأكيد فرموده اند ، همانطور كه امام صادق (ع) فرمودند : " مَنْ اَتَي قَبْرَ الْحُسَيْن ِ عارِفاً بِحَقِّهِ كانَ‌كَمَنْ حَجَّ مِأَةَحَجَّةٍ مَعَ رَسُولِ اللهِ (ص)(118) : " يعني كسي كه با معرفت و شناخت ، قبر امام حسين (ع) را زيارت كند مثل كسي است كه ، صد حج همراه رسولخدا (ص) انجام داده باشد " .

و امام جواد (ع) هم درباره زيارت حضرت رضا مي فرمايد : " بهشت واجب است بر كسي كه قبر پدرم را ( در طوس با معرفت زيارت كند "(119) . و حضرت رضا (ع) دربارة زيارت حضرت معصومه فرمود : " مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ‌ "(120) : " كسي كه " فاطمه معصومه " را زيارت كند ، درحالي كه " معرفت " به حق او داشته باشد ، سزاوار بهشت است " . بديهي است كه اگر مسلمان زائر ، معرفت به فضايل و كمالات نفساني و راه و رسم زندگي اين بندگان شايسته خدا داشته باشد ، مي تواند از زيارت مرقد شريف آنان توشه اي برگيرد و روح و جان خود را با آن ارواح قدسي هماهنگ نمايد ، و با مكتب و مرام الهي آنها آشنا گردد . به اين جهت براي حضرت فاطمه معصومه (ع) ز يارتنامه معتبري نقل شده است . تا زائران مشتاق با خواندن فرازهاي نوراني آن در جهت طي طريق رشد و كمال از حضرتش الهام گيرند و با ارتباط يافتن با آن منبع فيض الهي از درياي بي كران رحمت حق توشه اي برگيرند و آن زيارتنامه معروفي است كه مرحوم مجلسي در بحارالانوار آن را نقل فرموده است كه ما آن را با سند در اينجا مي آوريم .