(1) 19620- الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما بَعَثَ اللّه ُ نَبيّا قَطُّ حتّى يَستَرعِيَهُ الغَنَمَ ، يُعَلِّمُهُ بذلكَ رِعْيَةَ النّاسِ .
(2) 19621- الدرّ المنثور عن ابنِ عبّاسٍ : كانَ آدمُ عليه السلام حَرّاثا ، و كانَ إدريسُ خَيّاطا ، و كانَ نُوحٌ نَجّارا ، و كانَ هُودٌ تاجِرا ، و كانَ إبراهيمُ راعِيا ، و كانَ داودُ زَرّادا ، و كانَ سُليمانُ خَوّاصا ، و كانَ موسى أجيرا ، و كانَ عيسى سَيّاحا ، و كانَ محمّدٌ صلى الله عليه و آله شُجاعا جُعِلَ رِزقُهُ تحتَ رُمحِهِ .
(3) (انظر) الزراعة : باب 1575 .
مِن أخلاقِ الأنبِياءِ عليهم السلام :از اخلاق پيامبران عليهم السلام
19622- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مِن أخلاقِ النَّبيِّينَ و الصِّدِّيقينَ البَشاشَةُ إذا تَراءوا ، و المُصافَحَةُ إذا تَلاقوا .(4) 19619- بحار الأنوار ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ : ما در «مرّ الظهران» با رسول خدا صلى الله عليه و آله بوديم و آن حضرت مشغول چراندن تعدادى قوچ بود.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : سياهِ آن را انتخاب كنيد چون بهتر و خوش طعم تر است.
اصحاب عرض كردند : شما هم گوسفند مى چرانيد؟
فرمود : آرى، مگر پيامبرى بوده كه گوسفند نچرانده باشد؟
19620- امام صادق عليه السلام : خداوند هرگز پيامبرى را مبعوث نكرد، مگر اينكه قبلاً او را به شبانى گوسفندان گماشت تا از اين طريق اداره مردم را به او تعليم دهد.19621- الدرّ المنثور ـ به نقل از ابن عباس ـ : آدم عليه السلام برزگر بود، ادريس خيّاط، نوح درودگر، هود بازرگان، ابراهيم شبان، داوود زره ساز، سليمان زنبيل باف، موسى كارگر، عيسى سيّاح، و محمّد صلى الله عليه و آله دلاورى بود كه روزيش زير نيزه اش قرار داده شده بود .
از اخلاق پيامبران عليهم السلام
19622- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از اخلاق پيامبران و صدّيقان، خوشرويى هنگام رو به رو شدن با هم و دست دادن به هنگام رسيدن به يكديگر بود.
1-بحار الأنوار : 16/223/24 .2-علل الشرائع : 32/2 .3-الدرّ المنثور : 1/139 .4-تنبيه الخواطر : 1/29 .