توماس كارلايل فيلسوف بزرگ انگليسى
'امـّا عـلى، مـا را نـمـى رسـد جـز ايـنكه او را دوست بداريم و به او عشق بورزيم، چه او جـوانـمـردى بـس عـالى قـدر و بزرگ نَفْس بود. از سرچشمه وجدانش مهر و نيكويى مى جـوشـيـد. از دلش شـعـله هـاى شور و حماسه زبانه مى زد. شجاع تر از شير ژيان بود، ولى شجاعتى ممزوج با لطف و رحمت و عواطف رقيق و راءفت...' [ سـيـمـاى نـهـج البـلاغـه، مـحـمـد مـهـدى عـليـقـلى بـه نقل از صوت العدالة الانسانيه. ]
بولس سلامه
'آرى، مـن يـك مـسـيحى هستم، ولى ديده باز دارم و تنگ بين نيستم. من يك مسيحى هستم كه دربـاره شـخـصـيـت بـزرگـى صـحـبت مى كنم كه مسلمانان درباره او مى گويند: خدا از او راضى است.... عـلى در قـضـاوت خود استثنايى قايل نمى شد و به طور مساوى آن چه را كه بايد بدهد، به مردم مى داد و تفاوتى ميان ارباب و بنده نمى گذاشت. اى داماد پيغمبر! شخصيت تو، بلندتر و بالاتر از مدار ستارگان است... اى استاد ادب و سـخـن! شـيـوه گفتار تو مانند اقيانوسى است كه در عرصه پهناور آن روح ها به هم مى رسند و به يكديگر مى پيوندند.' [ داستان غدير، ص 301. ]