ابو ايّوب انصارى حكايت كند:در آن هنگامى كه رسول گرامى اسلام صلّى الله عليه وآله در بستر بيمارى خوابيده بود و آخرين لحظات عمر پربركت خود را سپرى مىنمود، حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عليها به ديدار پدر بزرگوارش آمد.و چون پدر را با آن وضعيت جسمى مشاهده نمود، سخت گريست و اشك بر گونه هايش جارى گشت.حضرت رسول صلّى الله عليه وآله با ديدن غم و اندوه دخترش، وى را دلدارى داد و اظهار داشت: اى فاطمه! خداوند متعال از بين تمام بندگانش، تنها علىّ بن ابى طالب عليه السلام را به عنوان شوهرت برگزيد.و آن گاه بر من وحى فرستاد كه تو را به نكاح او در آورم و اين براى تو عظمت و سعادت بود كه چنين شخصيّتى شوهر تو گرديد.در اين لحظه، حضرت زهراء سلام اللّه عليها خوشحال شد و با شادمانى تبسّمى نمود.و پدرش در ادامه فرمايش خود افزود: فاطمه جان! بدان كه شوهرت داراى چند خصلت و فضيلت است كه ديگران از آن فضايل و مناقب محروم هستند:ايمان و اعتقاد راسخ به خدا و رسولش، آگاهى به علوم و فنون مختلف، داراى حكمت و معارف، همسرى چون تو، دو فرزند پسر چون حسن و حسين، انجام امر به معروف و نهى از منكر در تمام حالات، قضاوت بر مبناى كتاب خدا.و پس از آن فرمود: فاطمه! ما اهل بيتى هستيم كه خداوند رحمان عنايتى را به ما فرموده است، كه (نه به امّت هاى قبل از ما و نه بعد از ما) به هيچكس چنين عنايتى نشده و نخواهد شد.پدرت بهترين و افضل تمام پيغمبران مىباشد.شوهرت وصىّ من، و افضل اوصياء است.عمويت، حمزه سيّد و سرور تمام شهيدان است.جعفر طيّار از ما اهل بيت است، كه در بهشت با دو بال خود پرواز مىكند.و دو فرزندت حسن و حسين، كه دو سبط اين امّت مىباشند.(37)
لطفا منتظر باشید ...
