2 ـ 3. اختلالهاى دليريوم, دمانس , فراموشى و ديگر اختلالهاى شناختى
چاپ چهارم راهنماى تشخيص و آمارى اختلالات روانى (DSM -IV) سه گروه از اختلالات را: دليريوم, دمانس و فراموشى, كه نشانه اوليه مشترك; يعنى تخريب شناختى (در مَثَلْ اختلال حافظه, زبان يا توجه) دارند با هم طبقه بندى كرده است.27
دليريوم(delivum)
علامت اساسى دليريوم, آشفتگى هوشيارى, همراه با تغيير در شناخت است كه نمى توان آن را به زوال عقل نسب داد. آشفتگى در هوشيارى از راه كاهش روشنايى آگاهى نسبت به پيرامون آشكار مى شود. توانايى در تمركز, تنها يا تغيير توجه آسيب مى بيند. براى جلب توجه فرد سؤالها را بايد تكرار كرد. همراه با دشواريهاى تغيير در شناخت, كه آسيب ديدگى حافظه, اختلال جهت يابى, يا اختلال زبان را در بر مى گيرد, اختلال درك نيز وجود دارد. آسيب ديدگى حافظه بيش تر در حافظه نزديك ديده مى شود.