دومين رسته اختلالهاى روانى از نظر نراقى سفاهت است .
1 ـ 2. تعريف سفاهت
سفاهت در لغت به معناى سبك عقل شدن, نادانى و بى خردى كردن است.64 در فقه به كسى سفيه مى گويند كه عادت او اسراف و تبذير در خرج است و تصرّفهاى مالى او عاقلانه نيست.65 و اموال خود را در غير هدفهاى خردمندانه صرف مى كند و ملكه يا صفت و حالتى در او وجود ندارد كه سبب حفظ و نگهدارى دارايى اش66 و مانع صرف آنها در راه هاى غير خردمندانه گردد. بنابراين, كسى كه دارايى خود را به گونه شناخته شده و به شيوه خردمندان هزينه نمى كند و در داد و ستدها, به سود و زيان و نيرنگ و فريب توجه ندارد و اموال خود را در راه هاى ناشايسته صرف مى كند, سفيه ناميده مى شود.67 محقق نراقى ديدگاه مشهور فقيهان را در سفيه پذيرفته است: (و أمّا السفاهة: فهى عبارة عن خفّة العقل و نقصانه, و عدم كماله بالنسبة إلى عامة أهل المعاش و المحاورات, أى بالنسبة إلى العقل المحتاج إليه فى طريقة المعاش و المعاملات, و المصاحبة مع أهل المحاورات أو العادات, كما يشهد به العرف. و صرّح به اللغويون و المفسرون.)68
لطفا منتظر باشید ...
