نقش ارزشها در فرایند توسعه اقتصادی نسخه متنی

تأكيد و سفارش اسلام نسبت به كار و تلاش براى تمام عمر است، به شرط توانايى بر انجام آن و از نظر سن، نمى توان حداكثر براى آن تعيين نمود، بلكه اساساً تعطيل فعاليت هاى اقتصادى با وجود توانايى بر آن و بى كار شدن مذموم است. ولى مى بينيم امروزه بسيار مرسوم است كه عده اى پس از مدت معيّنى كار، با وجود كسب تجربه زياد و كارايى بالا، به عنوان «باز نشسته»، بيش تر سال هاى عمر خود را به بى كارى و بطالت مى گذرانند( ) و چه بسا به جاى آنان افراد تازه كار، خام و غير متخصص مشغول كار مى گردند و جامعه از آن سرمايه هاى انسانى ارزنده، كه ساليان درازى را صرف كسب مهارت و تخصص نموده است، محروم مى گردد.

اسلام نه تنها بر اصل انجام كار و تلاش و جديّت براى آن تأكيد و سفارش دارد، بلكه بر انجام صحيح و استوار كارها، اعمّ از توليدى و خدماتى، تأكيد خاص مى نمايد; به اين معنا كه هر كس با احساس مسؤوليت و در نظر گرفتن وجدان كارىِ خود، به عنوان يك فرد از جامعه اسلامى، سعى كند كار خود را با استحكام و استوارى و با كيفيتى مطلوب انجام دهد. از اين رو، پيامبر اكرم(ص) حتى در دفن اجساد مردگان نيز بر استحكام كار تأكيد مى نمودند و پس از محكم نمودن قبر يكى از اصحاب با سنگ و گل، فرمودند: «من نيك مى دانم كه اين قبر فرسوده خواهد شد و (بدن) دستخوش پوسيدگى خواهد گرديد، ولى خداوند بنده اى را دوست دارد كه چون كارى انجام دهد آن را محكم و استوار نمايد.»( )