لطفا منتظر باشید ...
مستحبات سعى
184 مستحب است سعى را پياده بجا آورد.وآنگاه كه از صفا مى آيد، وقتى به محل هروله(15) رسيد بگويد:
«بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ ، وَاللهُ أكْبَرُ ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ، أَللَّهُمَّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمْ، إِنَّكَ أَنْتَ الاَْعَزُّ الأجَلُّ الأَكْرَمُ، وَاهْدِني لِلَّتي هِيَ أَقْوَمُ، اَللَّهُمَّ إِنَّ عَمَلي ضَعيفٌ ، فَضاعِفْهُ لي وَتَقَبَّلْهُ مِنّي ، أَللَّهُمَّ لَكَ سَعْيي ، وَبِكَ حَوْلي وَقُوَّتي، تَقَبَّلْ مِنّي عَمَلي يامَنْ يَقْبَلُ عَمَلَ الْمُتَّقينَ».
و همين كه از محل هَروَله گذشت بگويد:
«يا ذَا الْمَنِّ وَالْفَضْلِ وَالْكَرَمِ وَالنَّعْماءِ وَالْجُودِ، اغْفِرْ لي ذنُوبي ، اِنَّهُ لا يَغْفِرُ الـذّنُوبَ اِلاّ أَنْتَ » .
و هنگامى كه به مروه رسيد، آنچه را كه در صفا گفته شد بجا آورد و بخواند دعاهاى آنجا را به ترتيبى كه بيان شد.(16)
و پس از آن بگويد:
« أَللَّهُمَّ يا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ، يا مَنْ يُحِبُّ الْعَفْوَ، يا مَنْ يُعْطي عَلَى الْعَفْوِ ، يا مَنْ يَعْفُو عَلَى الْعَفْوِ، يا رَبَّ الْعَفْوِ ، اَلْعَفْوَ اَلْعَفْوَ اَلْعَفْوَ » .
و مستحب است در گريه كردن كوشش كند و خود را به گريه وادارد و در حال سعى دعا بسيار كند و بخواند اين دعا را:
« أَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَ لُكَ حُسْنَ الظَّنِّ بِكَ عَلى كُلِّ حال، وَصِدْقَ النِّيَّةِ في التَّوَكُّلِ عَلَيْكَ » .
تَقْصير
185 پس از سعى بايد تقصير كند; يعنى قدرى از ناخن يا موى سر خود را بچيند و احتياط مستحب(17) است به چيدن ناخن اكتفا نكند بلكه قدرى از مو را نيز بچيند كه با اين عمل، اعمال عمره تمتّع به پايان مى رسد. (م888)186 پس از تقصير، هرچه به واسطه احرام بر انسان حرام شده بود، حلال مى شود. بجز حرام بودن زن و مرد بر يكديگر كه آن هم پس از طواف نساء و نمازش، حلال مى شود. (م893)
187 تقصير نيز مانند ساير اعمال عمره، از عبادات است و بايد به قصد اطاعت دستور خداوند و بدون هرگونه ريا و خودنمايى انجام شود. (م889)
زمان تقصير
188 زمان تقصير، بعد از سعى وقبل ازطواف نساء است، گرچه لازم نيست فوراً تقصير كند، ولى تا وقتى كه تقصيرنكرده است، هيچ يك از محرمات احرام بر او حلال نمى شود. (م890 و 891)
مكان تقصير
189 تقصير مكان معينى ندارد، گرچه اكنون متعارف است كه بعد از سعى در مكان مروه تقصير مى كنند. (س898 و 904)
(بانوان اگر در جايى كه مردان نامحرم حضور دارند تقصير مى كنند، مواظب باشند، نامحرم موى آنها را نبيند)
دو مسأله:
190 در تقصير، كندن مو كافى نيست. بلكه بايد مو را بچيند و كوتاه كند به هر وسيله اى كه باشد، با قيچى، ناخن گير يا وسيله اى ديگر. (م894)191 كسى كه خودش تقصير نكرده، نمى تواند موى شخص ديگرى را بچيند ولى چيدن ناخن اشكال ندارد. (م1146)
طواف نساء و نماز آن
طواف نساء و نماز آن
192 كيفيّت طواف نساء و نماز آن، مانند طواف عمره و نماز آن است ولى بايد به نيّت طواف نساء و نماز طواف نساء انجام شود. (م1174)
193 طواف نساء و نماز آن اختصاص به مردان ندارد، بلكه بر تمام كسانى كه عمره مفرده بجا مى آورند، واجب است، حتى كودكانى كه عمره مفرده بجا مى آورند لازم است طواف نساء و نماز آن را بجاآورند. (م1181)
194 اگر زن طواف نساء را بجا نياورد شوهرش بر او حرام است و اگر ازدواج نكرده باشد، ازدواج حرام است. (م1181 و 1182)
195 پس از سعى، لازم نيست فوراً طواف نساء را بجا آورد و تأخير انداختن آن تا چند روز بعد هم اشكال ندارد ولى تا زمانى كه طواف نساء و نماز آن را بجا نياورد، همچنان شوهرش بر او حرام است. (س1206)
196 طواف نساء بايد بعد از سعى و تقصير انجام شود و بدون عذر جايز نيست مقدّم بدارد و اگر مقدّم داشت بايد اعاده كند تا ترتيب بين اعمال حاصل شود. (م1183)
197 مقدّم داشتن طواف نساء و نماز آن بر سعى در حال ضرورت اشكال ندارد; مثلا خانمى كه خوف آن دارد حائض شودو نتواند تا وقت پاك شدن صبر كند، مى تواند پس از طواف و نماز آن، طواف نساء و نماز آن را بجا آورد و سپس سعى كند.(18) ولى چنانچه حائض شد، بازهم احتياط مستحب(19) است كه پس از سعى، نايب بگيرد كه برايش طواف نساء و نمازش را بجا آورد. (م1184)
198 اگر سهواً يا به جهت ندانستن مسأله، طواف نساء را قبل از سعى بجا آورد، طواف و سعيش صحيح است(20) ولى احتياط مستحب است طواف را دوباره انجام دهد. (م1185)
199 بعد از بجا آوردن طواف نساء و نماز آن، شوهر حلال مى شود و ازدواج براى دختر جايز مى گردد. بنابراين هر آنچه به واسطه احرام حرام شده بود حلال مى گردد، مگر صيد در حرم(21) و كندن درخت و گياه حرم، كه اين دو براى همه كس حرام است، چه مُحرم و چه غير مُحرم.(22) (م1179)
بخش دوّم
محرّمات احرام
1ـ محرّمات كفّاره دار2ـ محرّمات بدون كفّاره
3ـ احكام محرّمات احرام
در بخش اوّل كتاب، فهرست محرّمات احرام آورديم و در اين بخش به بيان احكام آن دسته از محرماتى كه بيشتر مورد ابتلاى زائران است مى پردازيم. برخى از اين محرّمات در حالت عادى (غير احرام) جايز و برخى حرام است. بديهى است كه انجام دسته دوم در حال احرام گناهش بيشتر از حالت عادى است.
