لطفا منتظر باشید ...
نيّت احرام
26 انسان، هنگام احرام بايد به قصد انجام عمره مفرده،اعمال را شروع كند و به همين نيّت، لبيك بگويد. (م251)
27 لازم نيست، نيّت را به زبان آورد، بلكه همين مقدار كه بنا دارد اعمال عمره مفرده را آغاز كند و با همين قصد لبّيك بگويدكافى است و به عبارت ديگر، نيّت در عبادات و كارهاى ديگر، در اين جهت فرق ندارد، پس همان طور كه انسان با قصد آب مى خورد و راه مى رود، اگر عبادت را همان طور بجا آورد، با نيّت بجا آورده است. (م539)
28 تمام اعمال عمره ـ حتّى احرام ـ از عبادات است و بايد با نيّت خالص براى خداوند و بدون هرگونه ريا و خودنمايى انجام شود، ودر اين جهت، عبادات با ساير كارها فرق دارد. (م253)
29 لازم نيست، هنگام نيت، قصد ترك مُحرّمات را نيز داشته باشد; يعنى لازم نيست كه بنا داشته باشد محرّمات احرام را انجام ندهد(1)، بجز محرّماتى كه عمره را باطل مى كند كه اين گونه محرّمات، اگر قصد ترك آنها را نداشته باشد، احرام باطل است، بلكه غير ممكن است. (م251)
30 اگر به واسطه ندانستن مسأله يا به جهتى ديگر به جاى نيت عمره، حج را قصد كند ولى در نظرش اين باشد كه همين
[1ـ آية الله بهجت، آية الله صافى: لازم است قصد كند ترك كارهايى را كه بر محرم حرام است.
آية الله مكارم: نيّت احرام اين است كه قصد مى كند تروك احرام را بر خود حرام كند و قصد اجمالى كافى است.
]
كارى كه همه به جا مى آورند او هم بجا آورد، ولى گمان كرده كه نامش حج است، احرامش صحيح است. (م257)
تَـلْـبِـيَـهْ
31 تلبيه; يعنى گفتن لبيك، و مقدار واجب آن، اين جملات است:«لَبَّيْكَ، اَللّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ، لا شَريكَ لَكَ لَبَّيْكَ»
32 احتياط مستحب(1) است پس از آن بگويد:
«اِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لا شَريكَ لَكَ لَبَّيكَ». (م259)
33 مقدار واجب لبيك بايد به عربى صحيح گفته شود. (م260)
34 اگر صحيح گفتن لبيك را نداند، بايد سعى كند تا ياد بگيرد، يا هنگام احرام، شخص ديگرى كلمه كلمه بگويد و او نيز به دنبال او به طور صحيح بگويد. (م261)
35 اگر بدون گفتن لبيك از ميقات بگذرد، بايد به دستورى كه در مسأله 21 گذشت، عمل كند. (م266)
[1ـ آية الله بهجت: بنا بر احتياط واجب جمله دوّم را نيز بگويد.
آية الله صافى: احتياط آن است جمله دوم را نيز بگويد.
آية الله مكارم: احتياط واجب آن است كه جمله دوم را نيز بگويد، امّا در جمله دوم لبيك پنجم را نگويد.
]
قطع تلبيه
36 كسى كه براى عمره مفرده از ميقات محرم شده است، وقتى كه وارد منطقه حرم شد، ديگر نبايد لبّيك بگويد.(العروة الوثقى، ج2، كتاب الحجّ، في كيفيّة الاحرام، م21)
37 كسى كه از داخل مكّه به بيرون حرم رفته و از آنجا محرم شده است وقتى كه خانه كعبه را ديد، نبايد لبّيك بگويد. (همان)
لباس احرام
38 بانوان مى توانند در همان لباسى كه بر تن دارند ـ در صورتى كه داراى شرايط باشد ـ محرم شوند و بيرون آوردن لباسهاى دوخته و پوشيدن دو تكه پارچه اى كه مردانِ مُحرم مى پوشند، واجب نيست. (م269، 277)39 لباس احرام بايد شرايط لباس نمازگزار را داشته باشد و شرايط لباس بانوان در نماز، بدين شرح است:
* پاك باشد (نجس نباشد).
* مباح باشد (غصبى نباشد).
* از اجزاى حيوان حرام گوشت نباشد; مثلا از پوست پلنگ يا موى روباه تهيه نشده باشد.
* از اجزاى مردار نباشد; يعنى از پوست يا پشم يا موى حيوان مرده اى كه به دستور اسلام ذبح نشده، تهيه نشده باشد.
(مناسك، م274 و توضيح المسائل، م798)
40 احتياط واجب(1) آن است كه لباسِ احرامِ بانوان، از حريرخالص نباشد، بلكه احتياط آن است كه تا آخر احرام، حريرنپوشند. (م276)
*41 اگر در حال احرام، بدن يا لباس محرم، نجس شود، بنا بر احتياط واجب(2) بايد بدن را تطهير و لباس را تطهير يا تعويض كند. (م278)
42 اگر بدن يا لباس را تطهير نكند، كفّاره ندارد و احرام او هم باطل نمى شود. (م279)
