بنا به گفته مورّخان، تولّد اسماعيل در سال 1910 قبل از ميلاد مسيح و 2572 سال قبل از ميلاد خجسته حضرت محمّد(صلي الله عليه وآله) بوده است.23 اسماعيل شير خواره بود و به قول بعضي دو ساله بود كه همراه مادرش هاجر به جوار كعبه آمد24 و در آنجا نشو و نما يافت تا اينكه در خدمت پدرش ابراهيم خانه كعبه را بنا كردند و پس از مرگ مادرش بازني به نام «زعله» يا «عماده» ازدواج كرد و پس از مدّتي او را طلاق داد و از او فرزندي نداشت. آنگاه «سيده» دختر «حارث بن مضاض» را به زني گرفت كه از او فرزنداني پيدا كرد و ثمره اين ازدواج دوازده پسر بود.اسماعيل تصدّي امر حرم را به عهده داشت و خداوند او را به پيامبري برگزيد و براي هدايت «عمالقه» و «جرهم» و قبايل يمن مأمور ساخت تا آنان را از پرستش بت ها بر حذر دارد كه گروهي ايمان آوردند و بيشتر آنها كفر ورزيدند.25جناب اسماعيل(عليه السلام) به قولي در سنّ يكصد و سي و هفت سالگي و به سخن ديگر يكصد و بيست سالگي بدرود حيات گفت و در حجر اسماعيل مدفون گرديد.26مسعودي در اخبار الزمان مي نويسد: «اسماعيل دوازده پسر داشت و صد و سي و هفت ساله بود كه چشم از جهان بست و تدبير امر كعبه را به پسرش عدنان وصيّت كرد و عدنان به توليت كعبه و تدبير امور آن پرداخت. «واوصي الي ابنه عدنان بأمر البيت، فدبّر أمر البيت».27