4 - 2 ـ انتشار شايعه كشته شدن پيامبر(ص )در غزوه احد
شـايـعـه كـشـتـه شـدن پيامبر(ص )در جنگ احد يكى ديگر از شيوه هاى جنگ روانى كفار بوده كه تـاءثـيـر زيـادى در روحـيـه مـسـلمـيـن گـذاشـت . گـروهـى از مـنـافـقـان در حـال جـنـگ ، خـبـر كشته شدن پيامبر(ص )را انتشار دادند و اعلام كردند كه چون حضرت محمّد(ص )كـشـتـه شـده ، بـه ديـن خودتان و پدرانتان بازگرديد؛ زيرا اگر او از طرف خدا پيامبر(ص )بود، هرگز كشته نمى شد. با اين حال عده اى از مسلمانان گفتند: كه جنگ را ادامه دهيد تا در راه خـدا شـهـيـد شـويـد و بـه پـيـامـبـر(ص )مـلحـق گـرديـد كـه در ايـن هـنـگـام آيـه نازل شد:(وَ م ا مُحَمَّدٌ اِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ اَفَاِنْ م اتَ اَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى اَعْق ابِكُمْ وَ مـَنْ يـَنـْقـَلِبْ عـَلى عـَقـِبـَيـْهِ فـَلَنْ يـَضـُرَّ اللّ هَ شـَيـْئا وَ سـَيـَجـْزِى اللّ هُ الشـّ اكِرينَ)(81) (و مـحـمـّد نـيـسـت مـگـر پـيـامـبـر از طـرف خدا كه پيش از او نيز پيامبرانى بودند و از اين جهان درگـذشـتـند، آيا اگر او به مرگ يا شهادت درگذرد باز شما به دين جاهليت خود رجوع خواهيد كـرد؟ پـس هـركـس مرتد شود به خدا ضررى نخواهد رسانيد (خود را به زيان انداخته و هركس شـكـر نـعـمـت ديـن گـذارد و در اسـلام پـايـدار مـانـد،) البـتـه خـداونـد جـزاى نـيـك اعمال را به شكرگزاران عطا خواهد كرد.)
5 - 2 ـ فريبكارى :
اين شيوه در سريه رجيع اتفاق افتاد كه اصل واقعه توضيح داده مى شود:گـروهـى از قـبـيـله عـضـل و قـاره نـزد پـيـامـبـر(ص )آمـدنـد و عـرض كـردنـد كـه اى رسول خدا ما مسلمان شده ايم . حالا چندتا از ياران خود را براى تبليغ و ترويج دين اسلام به قبيله ما بفرستيد تا قرآن و مسائل دينى را تعليم دهند. پيامبر(ص )خدا شش نفر از ياران خود را بـراى تـعـليـم قـرآن و مـسـائل ديـنـى انـتـخـاب كـرد. هـمـگـى ايـنـان از مـديـنـه بـه سـوى محل زندگى آن طايفه حركت نمودند و در بين راه در محلى به نام رجيع ، ناگهان متوجه افرادى مسلح با شمشيرهاى برهنه شدند و مسلمانان فهميدند كه اين ماجرا نقشه اى بود، تا آنان را به دام بـيـنـدازنـد؛ لذا مـسلمانان با روحيه قوى دست به شمشيرهايشان بردند (با آنكه ياراى جنگ كـردن بـا آنها را نداشتند) افراد مسلح با ديدن چنين صحنه گفتند: ما قصد كشتن شما را نداريم بـلكـه مـى خـواهـيـم شـمـا را نزد مردم مكه ببريم و از آنها چيزى دريافت كنيم و با شما عهد مى بـنـديـم كـه شما را نكشيم . ياران پيامبر(ص )گفتند: به خدا سوگند، ما هرگز از هيچ مشركى عهد و پيمان نمى پذيريم و زير بار عهد مشركان نخواهيم رفت .(82) بدين ترتيب ، شروع به جنگ نمودند كه در آن ميان سه نفر از ياران پيامبر(ص )شهيد شدند.از آنـچـه گذشت معلوم مى شود كه مشركان در تمام غزوات و سريه هاى پيامبر(ص )، همواره از جـنـگ روانـى بـه طـرق مـخـتـلف اسـتـفـاده مـى كـرده انـد، آنـهـا بـا تـوسـل بـه وعـده هاى پوچ و تحريك ساير قبايل و يا از راه شايعه پراكنى و ادعاهاى دروغين خـود سـعـى داشـتـه انـد كـه بـا تـبـليـغـات مسموم ، روحيه مسلمانان را تضعيف نمايند و بتوانند ضربه مهلكى به دين نوپاى اسلام آن روز وارد كنند كه با هوشيارى پيامبر(ص ) و يارانش و همچنين از طريق نزول آيات مباركه تمامى توطئه هاى كفار و منافقان نقش بر آب شد.
3 ـ دعايه در اسلام
در بـررسـى آثـار و نوشته هاى جهان اسلام ، معلوم مى شود كه واژه دعايه اولين بار در نامه پيامبر گرامى اسلام (ص )به (هرقل ) امپراطور وقت روم آمده است . نامه پيامبر(ص )اين گونه آغاز شده است .بسم اللّ ه الرحمن الرحيم سـلام عـلى مـن اتـّبـع الهـدى ، امـا بـعـد، فـَاِنـّى اَدْعـُوكَ بـِدَع ايـَةِ الاِسـْلا مِ اَسـْلِمـْ تـُسـْلَمْ....(83) (درود بـر كـسـى كـه پيرو هدايت شد، اما بعد همانا تو را به دعوت اسلامى فرا مى خوانم اسلام بياور تا در امان باشى و...) همان طور كه ملاحظه مى شود دعايه در اين نامه به معنى دعوت به دين به كار رفته است ولى در طـول
لطفا منتظر باشید ...
