حضرت علىع روز 28 رجب، ساعاتى پس از مبعوث شدن حضرت محمدع به پيامبرى به آن حضرت ايمان آورد و او اولين مردى بود كه به دين اسلام مشرف شد پيش از بعثت خشكسالى عجيبى در مكه پديد آمد ابوطالب داراى عائله زيادى بود و وضع درآمد او با هزينه او متوازن نبود پيامبر با عموى ديگرش عباس مذاكره كرد تا هر كدام يكى از فرزندان ابوطالب را به خانه خود ببرند پيامبرص، علىع را و عباس، جعفر را به خانه خود بردند و حضرت علىع در دامان پيامبر پرورش يافت و هنگامى كه وحى به پيامبر نازل مىشد، حضرت علىع مطلع مىشد، بدين جهت هنگامى كه بعثت پيامبر را شنيد به آن حضرت ايمان آورد در روايتى نقل شده است كه پيامبرص صبح روز دوشنبه نماز خواند و در آخر روز دوشنبه خديجهس با پيامبر نماز خواند و در روز سهشنبه حضرت علىع با پيامبر نماز خواند خود آن حضرت در خطبهاى مىفرمايد من سومين فرد مسلمان پس از پيامبر و خديجه بودم بحار الانوار، ج 38 فروغ ابديت، ج 1، ص 242 تاريخ طبرى، ج 2، ص 310
هجرت مسلمانان به حبشه
در ماه رجب سال چهارم بعثت، مسلمانان مكه به دستور پيامبر به حبشه هجرت كردند هر چه تعداد مسلمانان بيشتر مىشد، مشركان فشار خود را بر مسلمانان زيادتر مىكردند؛ اما پيامبر به خاطر وجهه عمويش ابوطالب، در امان بود ولى نمىتوانست شكنجه شدن مسلمانان را مشاهده كند، بدين جهت دستور داد مسلمانان به حبشه هجرت كنند عدهاى از مسلمانان براى فرار از فتنه و حفظ دين خود به حبشه هجرت كردند و اين اولين هجرتى بود كه در اسلام صورت گرفت و سرپرستى مهاجرين به عهده جعفر بن ابىطالب برادر حضرت علىع بود السيرة النبوية، ج 1، ص 358 تاريخ ابنخلدون، ج 2، ص 339 تاريخ طبرى، ج 2، ص 335
محاصره اقتصادى پيامبرص
سال هفتم بعثت در حالى كه دين اسلام رو به گسترش بود، مشركان قريش وحشتزده شدند و براى جلوگيرى از گسترش اسلام، تصميم گرفتند پيامبر و بنىهاشم را در فشار اقتصادى قرار دهند؛ بدين جهت، عهدنامهاى نوشتند كه از اين پس نبايد كسى به فرزندان هاشم و عبدالمطلب زن دهد يا از آنان زن بگيرد و نبايد با آنان تجارت كنند، سپس اين عهدنامه را در خانه كعبه آويختند از اين پس بنىهاشم و بنىعبدالمطّلب ناچار در درّهاى كه شعب ابىيوسف نام داشت و به شعب ابىطالب معروف شد، محاصره شدند اين محاصره حدود سه سال طول كشيد و مسلمانان حق نداشتند به جز ايام حج و عمره مفرده از شعب ابىطالب خارج شوند ترجمه سيره ابنهشام، ج 1، ص 220 تاريخ تحليلى اسلام، ص 53 تاريخ طبرى، ج 2، ص 336
رحلت ابوطالب ع
26رجب سال دهم بعثت، حضرت ابوطالب ع پدر حضرت علىع رحلت كرد و اين روز، روز حزن و اندوه براى علىع و رسول خداص بود محاصره اقتصادى به پايان رسيد و مسلمانان پس از حدود سه سال تبعيد و رنج، از شعب ابىطالب بيرون آمدند و راه خانههاى خود را پيش گرفتند؛ اما ناگهان با مصيبت ديگرى روبرو شدند؛ يعنى رحلت حضرت ابوطالبع كه پشتيبان محكمى براى رسول خدا بود وقتى اين خبر به رسول خدا رسيد، سخت محزون شد و بر جنازه او حاضر شد و دست بر پيشانى ابوطالب كشيد و فرمود »اى عمو جان در كودكى مرا پرورش دادى، و در يتيمى سرپرستم بودى و در بزرگى يارىام كردى، پس خداوند بهترين جزا و پاداش به تو بدهد« نام ابوطالب، عبدمناف است كه 35 روز قبل از وفات حضرت خديجه در سن 86 سالگى رحلت كرد
لطفا منتظر باشید ...
