غزوه موته‏ - وقایع نامه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

وقایع نامه - نسخه متنی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

وى است كه از شوهر اول خود به نام عبيدالله بن جَحش به دنيا آورد

ام‏حبيبه در اوائل بعثت، اسلام آورد و با شوهرش به حبشه هجرت كرد، شوهرش نصرانى شد و در آن‏جا مرد

رسول گرامى اسلام در سال هفتم هجرى بعد از ازدواج با زينب دختر خزيمه با ام‏حبيبه ازدواج كرد البته خطبه عقد را نجاشى در جمع مسلمانان در سرزمين حبشه از طرف پيامبر قرائت كرد ام‏حبيبه فرزندى براى پيامبر متولد نكرد و در سال 44 هجرى وفات كرد

اسد الغابه، ج 5، ص 434 منتهى الآمال، ج 1، ص 163

غزوه موته‏

در ماه جمادى‏الاول سال هشتم هجرى غزوه موته اتفاق افتاد

در اوائل سال هشتم هجرى در بيشتر نقاط حجاز امنيت نسبى پديد آمد پيامبر به فكر افتاد تا دعوت خود را متوجه سرزمين شام كند و قلوب مردمى كه زير سلطه قيصر روم بودند به ايمان و اسلام متمايل سازد؛ به اين منظور حارث بن عمير را با نامه نزد پادشاه روم فرستاد

شرحبيل او را گرفت و به شهادت رساند پيامبر دستور داد جنگجويان آماده شده و در لشكرگاه مدينه در »جرف« جمع شوند سه‏هزار رزمنده جمع شدند و فرمانده آنان را جعفر بن ابى‏طالب و سپس زيد بن حارثه و پس از او عبدالله رواحه تعيين كرد و پس از او به عهده خود لشكر گذاشت شرحبيل صدهزار سرباز براى مقابله با سپاه سه‏هزار نفرى اسلام تهيه ديد و در موته دو سپاه صف‏آرايى كردند

سپاه اسلام با سپاه دشمن قابل قياس نبود با اين حال جنگ شروع شد و سه فرمانده تعيين شده از طرف رسول خدا به شهادت رسيدند لشكريان، خالد بن وليد را به فرماندهى انتخاب كردند و او دست به يك تاكتيك زد و رعب و وحشت در دل سپاه روم ايجاد شد و پس از سه روز جنگ، حمله به مسلمانان را قطع كردند و سپاه اسلام پيروزمندانه به مدينه بازگشتند

اسد الغابه، ج 1، ص 328 و 388 فروغ ابديت، ج 2، ص 286 منتهى الآمال، ج 1، ص 164

جنگ حنين‏

سى‏ام ماه رمضان سال هشتم هجرى غزوه حنين رخ داد

وقتى مكه فتح شد قبائل هوازن و ثقيف خود را در خطر ديدند و براى رهانيدن خود از خطر، نقشه كشيدند كه قبل از حمله مسلمانان با بكار بردن حيله جنگى، ضربه مهلكى به مسلمانان وارد كنند فرمانده لشكر هوازن كه جوانى به نام مالك بن عوف نصرى بود، لشكريان خود را حركت داد و احشام و زنان قبيله را در عقب لشكر قرار داد تا كسى فكر فرار به سرش نزند لشكريان او در دره‏اى به نام حنين سنگر گرفتند

پيامبر نيز با لشكر دوازده‏هزار نفرى خود حركت كرد و تيره بنى‏سليم به فرماندهى خالد بن وليد وارد گذرگاه حنين شدند و ناگهان مورد حمله قرار گرفتند و فرار كردند پيامبرص مسلمانان را جمع كرد و به جنگ هوازن و ثقيف رفت و آنان را شكست داد مسلمانان هشت شهيد دادند و دشمن با دادن شش‏هزار اسير و از دست دادن بيست و چهار هزار شتر و چهل‏هزار گوسفند و 852 كيلوگرم نقره، پا به فرار نهاده و به طائف گريختند و هفتاد نفر از هوازن كشته شدند و از قبيله ثقيف احدى كشته نشد

تاريخ ابن‏خلدون، ج 2، ص 380 مروج الذهب، ج 2، ص 62 منتهى الآمال، ج 1، ص 174

غزوه ذات‏السلاسل‏

مأموران پيامبر خبر آوردند كه هزاران نفر در وادى »يابس« با يكديگر هم‏پيمان شده‏اند كه با تمام قوا در كوبيدن اسلام بكوشند، يا در اين راه كشته شوند يا محمدص و افسر دلاور و فاتح او علىع را از پاى درآورند پيامبر با سخنرانى در مسجد و مطّلع ساختن مردم، عده‏اى را براى مقابله با آنان معين كرد

در مرحله اول و دوم و سوم به ترتيب، ابوبكر و عمر و عمرو عاص را فرمانده قرار داد و هر

/ 46