همان طور كه بيان شد كندن لباس دوخته، به هنگام احرام، به معناي بيرون آمدن از «جامه گناه» است، چنانكه پوشيدن لباس احرام كه لباسي ندوخته، رنگ نگرفته، حلال و پاك است به معناي دربر كردن «لباس طاعت» است. پس مفاد امر به برهنه‌شدن از لباس دوخته اين است كه لباس گناهي كه خود تار و پودش را بافتيد، دوختيد و دربر كرديد، بايد از خود دور كنيد وگرنه در واقع فرقي بين لباس دوخته و ندوخته نيست؛ زيرا انسان در همه عمر در لباس دوخته نماز مي گزارد و عبادت مي كند، و دوخته يا نادوخته بودن لباس در صحت يا كمال عبادات دخيل نيست. سرّ ديگر دربر كردن آن جامه مخصوص در حال احرام اين است كه انسان روزي در پيش دارد كه با لباس ندوخته وارد آن مي شود و آن روزِ مرگ است كه كفن دربر مي كند. برخي اسرار قيامت اين گونه در مناسك و مراسم حج متجلّي شده، سفر مرگ و حضور در صحنه قيامت در نظر افراد مجسّم مي شود. همچنين با دربر كردن لباس ساده احرام، امتيازات ظاهري افراد زايل شده، زمينه هر گونه برتري طلبي و فخرفروشي از بين مي رود.مأخذ: صهباي حج، ص 349.
لطفا منتظر باشید ...
