روش حدیثی علامه شرف الدین در المراجعات نسخه متنی

ز) درخصوص مؤلفين شيعه در طبقه تابعين, آن مرحوم مجال را واسع ندانسته و جويندگان را به فهرست ها و کتاب هاي رجال ارجاع داده است.

ح) تأليف اصول اربعمائه توسط شاگردان حضرت صادق (ع), ايشان اين اصول را چنين معرفي مي کند: کتاب هايي هستند که از فتواهاي حضرت صادق (ع) و در دوران ايشان نوشته شده است, اين کتب مورد مراجعه شيعه در آن زمان و پس از آن است تا آنکه بعدها توسط دانشمندان شيعه در کتاب هاي جامع گرد آوري شده که از مهم ترين آنها «کتب اربعه» است.

ط) تآليف کتب اربعه به دست مشايخ ثلاثه, ايشان هدف از تدوين اين کتب را آسان و نزديک کردن راه دست يابي جويندگان به احاديث ائمه (ع) مي داند و آنگاه آنها را مرجع اماميه تاکنون معرفي کرده است.

مرحوم شرف الدين کتب اربعه را متواتر دانسته و به قطعيت در مضمون احاديث آن حکم کرده است:

وهي متواترة و مضامينها مقطوع بصحتها و کافي را در ميان آن کتب از همه قديمي تر, بزرگتر, نيکوتر و متقن تر معرفي کرده است.

(ص 419).

لازم به ذکر است که مرحوم سيد براي کتاب هاي صدوق, اعتبار ويژه اي قائل است آنجا که چهل حديث از کتب شيعه را گزارش مي کند, حديث را از کتاب هاي او مي آورد. احاديث اول تا شانزدهم از اکمال الدين و اتمام النعمة.

هفدهم تا سي چهارم از امالي او و سي هفتم تا چهل از النصوص علي الائمة (37)وي احاديث سي و پنج و سي و شش را از امالي شيخ طوسي آورده است.

(صص 294 ـ 284, ش 62).

ي) معرفي برخي از راويان معروف حضرت سجاد تا امام عسکري (ع) و بر شمردن کتاب هاي آنها از مباحث ديگر مراجعه يکصد و دهم است. افرادي همانند ابان بن تغلب که مؤلف اصلي از اصول مورد اعتماد شيعه است تا فردي چون يونس بن عبدالرحمان که کتاب خويش را به حضرت امام حسن عسکري عرضه مي دارد.

و آخر دعواهم ان الحمدلله رب العالمين.