اين واژه ، حكايت از خواص بد دارد؛ كسانى كه از نعمت هاى بسيار مادّى برخوردار بوده ، امّا به عـيـش و عـشـرت مـشـغـولند و فرياد هر مصلحى را، مكدِّر عيش خود مى بينند و همواره عليه حق و حق گويان بوده اند.(ما اَرْسَلْنا فى قَرْيَةٍ مِنْ نَذيرٍ اِلاّ قالَ مُتْرَفُوها اِنّا بِما اُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ)^23 ما، در هيچ شهر و ديارى ، انذار كننده اى نفرستاديم مگر اين كه مُرفّهان عيّاش آنجا گفتند ما به آنچه شما بدان مبعوث گشته ايد كافريم .
6 ـ پيشوايان گمراهى
خـواصّ جـامـعـه باطل ، نقش خط دهى و گمراه گرى دارند و باحيله هاى دائم خويش افراد را به پـيـروى جـاهـلانـه از خـود خـوانده ، آنان را به ضلالت و هلاكت مى كشانند. قرآن كريم آنان را (پيشوايان گمراهى )^24 خوانده است :(اِذْ تَبَرَّاَ الَّذينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذينَ اتَّبَعُوا)^25 آن هنگام كه پيشوايان از پيروان ، بيزارى جويند.وقـتـى از مـعـصـوم (ع )پـرسـيـدند: پيشوايانى كه در جهنّم از پيروان خود، بيزارى مى جوييد، كيانند؟ فرمود:به خدا قَسَم ، آنان پيشوايان ستمگرند.^26 فـرعـون و بـزرگـان دربـار او نـيـز (پـيـشـوايـان دعوت كننده به سوى آتش ) نام گرفته اند.^27
7 ـ مستكبران
واژه ديـگـرى كـه حـاكـى از خـواصّ بـد است ، لفظ (مستكبر) مى باشد.از آنجا كه سردمداران گمراهى ، روحيّه استكبار و خودبينى دارند، براساس همين منش ، نامگذارى شده اند.(قالَ الَّذينَ اسْتَكْبَرُوا اِنّا بِالَّذى امَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ)^28 مستكبران به مؤ منان مستضعف گفتند: ما به آنچه شما به آن ايمان آورده ايد، كافريم .
واژه هاى ويژه عوام
1 ـ ناس
(نـاس ) عـلاوه بـر اسـتـعـمـال در مـعـناى عموم مردم ، به عوام مردم نيزاطاق شده است . در آيات ذيل ، لفظ (ناس ) به معناى عموم مردم و كلّ جامعه مى باشد:(يا اَيُّهَا النّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمْ)^29 اى مردم ! پروردگارتان را بندگى كنيد.(شَهْرُ رَمَضانَ الَّذى اُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنّاسِ)^30 ماه رمضان كه در آن ، قرآن ، نازل شده است ؛ براى هدايت عموم مردم .در آيـات بـعـد، لفـظ (نـاس ) بـه مـعـنـاى عـوام مـردم (در مـقـابـل خـواص )اسـتعمال شده ، مثلاً وقتى درباريان فرعون ، طرح مقابله ساحران با موسى را مطرح كردند، گفتند:(قيلَ النّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ لَعَلَّنا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كانُوا هُمُ الْغالِبينَ)^31 بـه تـوده مـردم (عـوام ) گـفـتـه شـد: آيـا شـمـا نـيـز جمع خواهيد شد؛ به آن اميد كه در صورت پيروزى ساحران از آنان پيروى كنيم ؟!و آن گاه كه بزرگان قوم نمرود، دريافتند حضرت ابراهيم (ع )بت هايشان را شكسته است ، او را در جـمـع مـردم احـضـار و تـوبـيـخ كـردنـد تـا تـوده مـردم را عـليه او و به يارى خدايانشان بشورانند:(فَاءْتُوا بِهِ عَلى اَعْيُنِ النّاسُ)^32 او را در برابر ديدگان توده مردم بياوريد (و محاكمه كنيد).
2 ـ پيروان گمراه (اَلَّذينَ اتَّبَعُوا)
در واژه هاى حاكى از خواص ، گفته شد لفظ (اَلَّذينَ اتُّبِعُوا) به معناى (پيشوايان گمراهى ) مـى