بعد از آنكه حكومت دانست كه روش تهى نشان دادن امامت از محتواى علمى ، با استفاده از مجالس مباحثه و مناظره ، به منظور از پا در آوردن امامت ، براى دعوت اهل بيت عليهم السلام و خط ايشان بسيار سودمند بوده است ، و حكومت با فراهم آوردن فضاى استدلال و محاجه ، به دست خود گور خود را مى كنده و وسائل گسترش پيام اهل بيت عليهم السلام ونفوذ آن ، و شناخته شدن بيشتر آن توسط مردم را فراهم مى ساخته ، يعنى چيزى كه خطرى بزرگ بشمار مى رفت و زيان و ورشكستگى آشكار و بزرگى در زمينه مناظره و استدلال مبتنى بر منطق و عقل و برهان براى آنان در پى داشت ، و اين شكست در صحنه هاى ديگر درگيرى ، به خصوص در زمينه سياسى اثر حتمى داشت ، به دست خود آنان ايجاد شده است .و نيز پس از آنكه نظام حاكم فهميد كه تكيه بر روش ترور شخصيت امام عليه السلام وتقدس و كرامت او نزد مردم ، نمى تواند چندان نتيجه بخش باشد، بلكه چه بسا در نتيجه تعقيب اين روش ، بسيارى از ويژگى ها و امتيازات آن حضرت عليه السلام كه اين حاكمان در مخفى نگاه داشتن و محو آنها در حد امكان ، كوشا بوده اند، آشكار مى گردد.و همچنين بعد از آنكه در تزوير خود و متهم ساختن امام عليه السلام ، به منظور پيدا كردن بهانه اى براى نابود ساختن امام به صورت علنى و آشكارا، به گونه اى كه مجال داشته باشند بعد از آن ، با يك هجوم تبليغاتى ، او را بدنام كرده به تقدس او نزد مردم ضربه بزنند، شكست خوردند.بعد از تمام اينها، به اين نتيجه رسيدند كه با همان روشى كه پيشانيشان ، با سلف صالح آن حضرت عليه السلام عمل كردند، از او رهايى يابند. و آن روش خورانيدن سم به آن جناب بود. اين تنها راهى بود كه مى توانستند در آن گام بگذارند، بدون آنكه خود را در معرض مشكلات و خطرات قرار دهند، مشكلات و خطراتى كه چه بسا حكومتشان نمى توانست در برابر آن مقاومت كند يا اينكه به آسانى از آن بگذرد.و وسيله اى كه در اين راه به كار گرفتند همان دختر مامون بود، كه همسر آن حضرت و به اعتقاد ما، مامور آنان در مراقبت و كنترل آن حضرت ، و ابزارى بود كه براى اجراى چنين كارى و با دقت و در وقت مناسب ، پيش بينى شده بود.و با اينكه بسيار در مخفى ساختن اين نقشه و جنايت خود كوشيدند، به طورى كه شيخ مفيد رضوان الله عليه كه مردى بزرگ و نكته سنج بوده ، در اينكه آنان اين جنايت زشت را مرتكب شده باشند ترديد مى كند، و مى گويد: گفته شده كه آن حضرت مسموما رحلت نمود ولى در اين باره خبرى نزد من ثابت نگشته تا بدان شهادت دهم (122).ولى مى بينيم ، بسيارى ، گاه به صراحت و گاه به اشارت ، گفته اند كه آنان به اين جنايت دست زده اند(123).بلكه همانطور كه قبلا گفته شد اين جنايت از نخستين ساعاتى كه ازدواج با دختر مامون صورت گرفت ، انتظارش مى رفت .تا آنجا كه امام جواد عليه السلام در شمار هشت نفر دشمن معتصم كه چنانچه گفته اند به خاطر اتفاقات بسيارى كه توام با عدد هشت بوده و براى او رخ داده است به او مثمن گفته شده كه او آنان را به قتل رسانيده آورده شده است .صفدى و ابن شاكر كتبى مى گويند: معتصم هشت دشمن را بكشت : بابك ، باتيش ، مازيار، افشين ، عجيف ، قاروت
لطفا منتظر باشید ...
