جلوه های بلاغت در نهج البلاغه نسخه متنی

خود را گفتيد: "براى ما خدايى بساز چنانكه ايشان را خدايان است و او گفت شما مردمى نادانيد".

بايد يادآورى كرد كه از ديدگاه علماى بلاغت تغيير مختصرى در آيه براى تضمين خالى از اشكال است مانند عبارت "لم يوجس موسى "عليه السلام" خيفه على نفسه اشفق من غلبه الجهال" [ نهج البلاغه، خطبه ى 4. ] كه از آيه "فاوجس فى نفسه خيفه موسى" [ سوره ى طه، آيه 67. ] اقتباس شده است.

بيم "موسى" نه بر جان بود كه بر مردم نادان بود.

"للظالم البادى غدا بكفه عضه". [ نهج البلاغه، حكمت 177. ]

"آنكه نخست دست به ستم گشايد، فردا پشت دست خايد" كه از آيه 'و يوم يعض الظالم على يديه' [ سوره ى فرقان، آيه 27. ]
اقتباس شده است.

اللهم انا نشكو اليك غيبه نبينا و كثره عدونا و تشت اهوائنا "ربنا افتح بيننا و بين قومنا بالحق و انت خير الفاتحين. [ سوره ى اعراف، آيه 89، نهج البلاغه، نامه 15. ]

خدايا به تو شكوه آريم كه پيامبر را ميان خود نداريم و دشمنان ما بسيار است و هر يكى مان چيزى را خواستار. "خدايا! ميان ما و دشمنانمان به حق داورى فرما كه تو بهترين داورانى".

ان ابق فانا ولى دمى و ان افن فالفناء ميعادى و ان اعف فالعفولى قربه و هو لكم حسنه فاعفوا "الا تحبون ان يغفر لكم" [ سوره ى نور، آيه 22 "الا تحبون ان يغفر الله لكم". ] ؟ و الله ما فجانى من الموت وارد كرهته و لا طالع انكرته و ما كنت الا كقارب ورد و طالب وجد "و ما عندالله خير للابرار". [ سوره ى آل عمران، آيه 198، نهج البلاغه، نامه 23. ]

اگر ماندم، در خون خود مرا اختيار است و اگر مردم، مرگ، مرا وعده گاه ديدار است. اگر ببخشم، بخشش موجب نزديكى من است به خداى بارى و اگر شما ببخشيد، براى شما نيكوكارى. پس ببخشيد! "آيا دوست نمى داريد كه خدا شما را بيامرزد؟"

به خدا كه با مردن چيزى به سر وقت من نيايد كه آن را نپسندم و نه چيزى پديد گردد كه آن را
نشناسم بلكه چون جوينده ى آب به شب هنگام باشم كه ناگهان به آب رسد يا خواهانى كه آنچه را خواهان است بيابد "و آنچه نزد خداست نيكوكاران را بهتر است".

و احسن كما تحب ان يحسن اليك. [ نهج البلاغه، نامه 31. ]

و نيكى كن چنانكه دوست مى دارى به تو نيكى كنند، كه از آيه ى و احسن كما احسن الله اليك [ سوره ى قصص، آيه 77. ] اقتباس شده است.

اذا حييت بتحيه فحى باحسن منها... [ نهج البلاغه، حكمت 59. ]

چون ترا درود گويند درودى گوى از آن به...