سخنرانى - صحیفه امام جلد 7

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

صحیفه امام - جلد 7

مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سخنرانى

زمان:

25 ارديبهشت 1358 / 18 جمادى الثانى 1399(1)

مکان:

قم

موضوع:

مطبوعات و عملکردها بسماللّه الرحمن الرحيم

حضار:

گروهى از کارکنان روزنامه کيهان تفاوت آزادى قلم و خيانت قلم مطبوعات در عين حال که يک مؤسسه محترم و بسيار مؤثرند، لکن بايد روى موازين مطبوعاتى و خدمت به ملت رفتار کنند.

آزادى قلم و آزادى بيان معنايش اين نيست که کسى بر ضد مصلحت کشور قلمش آزاد است که بنويسد، برخلاف انقلابى که مردم پايش خون داده اند بنويسد.

همچو آزادى صحيح نيست.

قلم آزاد است که مسائل را بنويسد، لکن نه اينکه توطئه بر ضد انقلاب بکند.

بيان آزاد است که مطالبى اگر دارد بنويسد، آن هم مطالبى که به او داده مى شود.

از همه اشخاص بنويسد، بدون توطئه .

وقتى ما ديديم که در يک روزنامه اى از يک اشخاصى مطالب نوشته مى شود که اينها عمال اجانب هستند و مى خواهند مملکت ما را باز به خرابى بکشند و از آن طرف مقالاتى و مطالبى که راجع به مسائل نهضت است، راجع به مسائل اسلام است، يا تحريف مى شود يا نوشته نمى شود.

اينطورمطبوعات را ما نمى توانيم برايش احترام قائل بشويم.

براى مطبوعاتى ما احترام قائل هستيم که بفهمد آزادى بيان و آزادى قلم يعنى چه .

گفته مى شود که مردم آزادند، يعنى آزاد است انسان که بزند سر مردم را بشکند?! آزاد است که قانون شکنى بکند? آزاد است که برخلاف مسير ملت عمل بکند? آزاد است که توطئه بکند بر ضد ملت? اينها آزادى نيست.

در حدود قوانين، در حدود کارهاى عقلايى ، آزاد است.

و ما در بعضى مطبوعات - حالا من اسم مطبوعات را نمى برم - لکن در بعض مطبوعات مى بينيم که اينها از آزادى سوء استفاده مى کنند، به گمان اينکه يا به خيال اينکه آزادى است مى خواهند از مردم آزادى را سلب کنند.

اين مردم با اين زحمتى که در اين سالهاى طولانى کشيده اند و با اين خونهايى که در اين دو سال اخير داده اند مى خواهند آزاد باشند.

بعضى مطبوعات مى خواهند از اينها سلب آزادى بکنند، به اسم آزادى قلم برخلاف مسير ملت عمل بکنند.

دست اشخاصى که مى خواهند اختناق در ملت ايجاد کنند، مى خواهند چپاولگرى کنند، بعضى مطبوعات دست آنها را دارند باز مى کنند، و اين معنى، آزادى نيست، اين معنى، خيانت است.

اينکه داده مى شود به ملت، آزادى است، نه خيانت.

آزادى قلم است، نه خيانت قلم.

آزادى بيان است، نه بيان خائنانه .

مطبوعات، نمايانگر آرمان ملت بايد مطبوعات در خدمت کشور باشند، نه بر ضد انقلاب کشور.

مطبوعاتى که بر ضد انقلاب کشور هستند، اينها خائن هستند.

مطبوعات بايد منعکس کننده آمال و آرزوى ملت باشند.

مسائلى که ملت مى خواهند، آنها را منعکس بکنند.

البته آزادند که يک مطلب ديگرى هم که کسى مى گويد منعکس کنند، لکن در توطئه آزاد نيستند.

ما از بعض مطبوعات، توطئه مى فهميم، براى اينکه مى بينيم که مسائلى که به ضد انقلاب است، با آب و تاب و با طول تفسير مى نويسند، و مسائلى که بر وفق انقلاب است، يا نمى نويسند، يا با اشاره رد مى شوند.

اينطور مطبوعات مورد قبول ملت نيست.

مردم نمى خرند يک همچو روزنامه هايى را.

و اگر گفته بشود بهشان که اين روزنامه اينطور است، مردم خودشان نمى خرند.

اين مردم آزادند در اينکه نخرند چنين روزنامه اى را.

وقتى روزنامه خريده نشد، روزنامه بسته مى شود.

همان طورى که بعضى روزنامه ها وقتى مردم نخريدند خودش بسته مى شود.

شما طريقتان اين است که ، از اين به بعد توجه به اين معنا داشته باشيد که روى همين مسير ملت رفتار کنيد.

همين طورى که ملت دارد مى رود رفتار کنيد، نه اينکه به اسم آزادى قلم برخلاف مسير ملت مشى بکنيد.

آنهايى که ، بعضى از اين کسانى که جزء هيات تحريريه اند و مى دانيد که اينها اصلاح نمى شوند و اينها نمى توانند اصلاح بشوند، اينها عمال غير هستند، اينها مى خواهند دست اجانب را باز به مملکت ما باز بکنند، آنها را بايد کنار بگذاريم.

و نويسنده زياد است، نويسنده ديگرى وارد کار بشود.

رسانه ها، مربى ملتند در هر صورت، تمام رسانه ها مربى يک کشور هستند، بايد تربيت کنند کشور را، افراد يک کشور را، و بايد خدمت کنند به ملت.

روزنامه از ملت است و براى ملت است، و چنانچه برخلاف مسير ملت بخواهد يک روزنامه اى - يا چيز ديگرى - رفتار بکند، خود ملت با او مخالفت مى کنند.

لازم هم نيست که مخالفتش اين باشد که بريزد و بزند و بشکند، نه ، اينها اين کار را نمى کنند، لکن روزنامه براى خواننده است، وقتى خواننده نباشد روزنامه نيست.

راديو براى اين است که گوش کنند مردم، وقتى راديو را درش را بستند و هيچ کس گوش نکرد راديو نيست.

در هر صورت، اين چيزها به خدمت ملت است، نه برخلاف مسير ملت.

هر نويسنده اى که برخلاف مسير ملت بخواهد بنويسد، اين اسباب اين مى شود که روزنامه بدنام بشود، گفته بشود که اين روزنامه ملى نيست، اين روزنامه براى اجانب است.

و اين البته برخلاف مصلحت روزنامه است، و برخلاف شغل روزنامه نويسى است.

روزنامه نويس بايد حفظ کند احترام خودش را، و حفظ احترام اين است که روى مسير ملت رفتار کند، خدمتگزار به ملت باشد.

اگر چنانچه برخلاف مسير ملت و برخلاف خواست ملت، عمل بکند، اين پيش ملت، ديگر احترام ندارد.

اين نصيحتى است که من به شما که حالا آمديد اينجا مى کنم.

و البته از اين کار شما هم که سابق اعتصاب کرديد و با هم اعتصاب کرديد، و با اعتصاب، کار خودتان را انجام داديد من متشکرم.

انشاءاللّه موفق باشيد.

/ 175