مقـدمـه<p/> - عالم ربانی یادنامه آیت الله سید مهدی روحانی نسخه متنی

مقـدمـه

در سال گذشته، كانون نويسندگان فضلاى قمى حوزه علميه قم تصميم گرفت براى پاسداشت حضرت آيت الله حاج سيد مهدى روحانى يادنامه اى تهيه كند. هنگامى كه اين تصميم به اطلاع ايشان رسيد، برآشفت و به شدت مخالفت كرد. بى اعتنايى به دنيا و زخارف آن از ويژگى هاى بارز ايشان بود.

انجمن آثار و مفاخر فرهنگى استان قم نيز چندى پيش تصميم به برگزارى نكوداشت براى ايشان گرفت كه متأسفانه با رحلت جانسوز ايشان مواجه شد. ان شاء الله در سال آينده اين نكوداشت برگزار خواهد شد.

آيت الله روحانى قدّس سرّه از خانواده اى ريشه دار برخاسته بود و اجدادش همگى مرجع انام و ملجأ بينوايان و پناه بى پناهان بودند. درِ خانه اش به روى همه باز بود و عوام و خواص را بى بهره نمى گذاشت و در اين جهت از سلف صالح خود پيروى مى كرد. ايشان «يكى از استوانه هاى علم و تقوا در حوزه علميه قم و نمونه و اسوه اى در پارسايى و پرهيزگارى و صدق و صراحت بود».

آيت الله روحانى فقيه و متكلمى سرآمد بود و افزون بر آن، در زمينه تفسير قرآن و فرق و مذاهب صاحب نظر بود. بسياردان و كم نويس بود؛ اگر احساس وظيفه مى كرد قلم به دست مى گرفت و كژى ها و انحرافات را بر نمى تابيد. در سال 1348 در پاسخ به روشنفكر غرب زده اى كه مطرح كرده بود سال ميلادى به جاى سال هجرى بايد مرسوم شود، مقاله عالمانه اى نوشت. همچنين در پاسخِ مقاله اى كه در مجله اى سعودى در ردّ شيعه نوشته شده بود، كتاب پر بار و گرانسنگ بحوث مع أهل السنّة والسلفيه را نگاشت.

درپژوهش هاى اسلامى معتقد به هم انديشى و كار دسته جمعى بود. جلسات چهل ساله تفسير و فقه ايشان با گروهى از فحول حوزه و شركت مستمر در «مجمع فقه» كه به منظور «پاسخِ فقهىِ عالمانه و محققانه به مسائلى كه وضع كنونى جهان و پيشرفت هاى علمى نو به نو براى فرد و جامعه مسلمان امروز مطرح مى سازد» به امر مقام معظم رهبرى حضرت آيت الله خامنه اى (مدظله) تشكيل شده بود، گوياى اين حقيقت است. نمونه ديگر، تدوين كتاب پربرگ و بار و مهم احاديث اهل البيت عن طرق أهل السنّه است كه با همكارى دوست ديرين خود مرحوم آيت الله احمدى ميانجى و بعضى ديگر به مدت 39 سال تلاش مستمر تدوين شد.

آيت الله روحانى در مبارزه عليه رژيم طاغوت به رهبرى حضرت امام خمينى قدّس سرّه نيز پيش قدم بود و سهم بسزايى داشت و از مؤسسان جامعه مدرسين حوزه علميه قم بود. پس از انقلاب نيز در همه صحنه ها حضور فعال داشت و همواره يار و ياور رهبر كبير انقلاب و مقام معظم رهبرى بود. فرزند دلبندش در راه پيشبرد انقلاب اسلامى در جنگ تحميلى به شهادت رسيد و خود چندين دوره در مجلس خبرگان رهبرى حضور داشت. عاش سعيداً و مات سعيداً.

در پايان تذكر دو نكته ضرورى مى نمايد:

1. دفتر اول اين مجموعه از سر تعجيل و به مناسبت چهلم آيت الله روحانى فراهم آمد و هيچ گاه شايسته مقام ايشان نيست. اميدواريم در فرصتى ديگر، يادنامه اى در خور شأن ايشان تهيه كنيم.

2. لازم است از بيت آيت الله روحانى كه اسناد و تصاوير و مكتوبات ايشان را در اختيار ما گذاشتند تشكر كنيم. همچنين از عزيزانى كه براىِ يادنامه مقاله نوشتند و يا با آنها مصاحبه كرديم، تشكر مى كنيم و از دوستان و شاگردان آيت الله روحانى درخواست مى كنيم كه با تأليف مقالات علمى و در اختيار قرار دادن خاطرات و نوشته هايى كه احياناً از آيت الله روحانى نزدشان است، ما را در تدوين دفتر دوم اين مجموعه يارى دهند.

كانون نويسندگان فضلاى قمى

حوزه علميه قم استان قم