دراحوال امام زاده ابى عبداللّه الحسينى الابيض مسمى به حسين كه معروف به امام زاده عبداللّه استاما نسباو الحسين بن عبداللّه بن العباس بن عبداللّه بن الحسن الافطس بن على الثانىبن الامام على بن الحسين بن على بن ابى طالب صلوات اللّه و سلامه عليهم، واسطه مابين او و امام پنج است، جد سوّم او عبداللّه بن الحسن است.ذكر شده است كه يكى از ائمه زيديه بوده است و هارون الرشيد او را نزد يحيىبرمكى حبس نموده بود روزى رشيد بر او دعا كرد، گفت:اللّهم اكفنيه على يدى ولىمن اوليائى و اوليائك، يعنى خدايا او را دفع كن به دست يكى از دوستان من و دوستانخودتپس جعفر برمكى در شب نوروز امر به قتل او نمود و سر او را با جمله اى ازهداياى نوروزى روانه نمودنزد رشيد پس از اين كه سرپوش برداشته شد و ديد كهسر عبداللّه است بسيار ناگوار آمد بر او، جعفر عرض نمود كه هيچ چيزى را بزرگتر ازاين در شادى و سرور تو ندانستم كه سر دشمن تو و پدرانت را از براى تو روانه نمايم.هنگامى كه خواست جعفر را بكشد از مسرور خادم پرسيد: به چه چيز اميرالمؤمنينريختن خون مرا حلال دانسته است؟ گفت: به جهت كشتن ابوعبداللّه بن حسن بنعلى بن على پسر عموى او را پى امر او.و اما حسب اوكمال جلالت قدر داشته است در حق او نوشته اند: «الرئيس العالم