كنيه شريفش «ابوعبداللّه»، اسم مباركش «حسين»، لقبش «ابيض» استاينبزرگوار فرزند عبداللّه بن عباس بن عبداللّه شهيد بن حسن الافطس بن على الاصغربن امام زين العابدين عليه السلام استخود شخص عالم و متبحر و فاضل و محدث بودهو در شهر قم متولد شده و در سال 319 هجرى قمرى در رى وفات يافته، قبرش درهمين محل معروف زيارتگاه عامه است.
اجداد بزرگوار و نياكان عالى مقدارش
اما امام زين العابدين عليه السلام سرسلسله اجداد نياكان او ثمال الباقين و خليفة الماضينآل رسول صلي الله عليه و آله و علو مقام و مرتبتش مستغنى از بيان استاما ساير نياكانش علىالاصغر، سپس حسن الافطس، بعد عبداللّه شهيد و عباس هركدام در مقام خود تاريخروشنى دارند، از سران و رهبران نهضت و قيام بر عليه خلفاى جور بوده اندبدين قراركه على الاصغر جد پنجمين وى كوچك ترين پسران امام چهارم عليه السلام ، صاحب بسىقدر و منزلت و داراى فضايل و مقامات بوده و حضرت امام زين العابدين عليه السلام ازكثرت علاقه او را به نام برادر شهيدش على الاصغر موسوم نمودهعلى الاصغر مكنىبابى الحسن و اعقاب او از «حسن افطس» و بسيار بوده اند و اما حسن الافطس دراولين قيام آل على عليه السلام بر عليه جور و بيدادگرى بنى العباس كه در تحت لواى محمد(صاحب نفس زكيه) نبيره حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام شروع شد، حسن افطسپرچم دار بود گاهى بيرق سفيد و هنگامى پرچم زردى به دست داشته به واسطه بلندىقامت و شجاعت و ثبات عزم او را «سرنيزه آل ابى طالب» مى گفتند.