شيخ بزرگوار اسمش حسين است، لقبش جمال الدّين، كنيه اش ابوالفتوح، از اعاظمعلماء اماميّه بوده، پدرش على بن محمّد بن احمد است كه احمد نسبت را به بديل بنورقاء خزاعى صحابى مى رساند، كه از صحابه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام ، سلطانالمتقين قاتل المشركين حجّة اللّه تعالى فى العالمين علىّ بن ابيطالب عليه السلام ، بوده و ازدوستان و بندگان آن حضرت.صاحباستيعابمى نويسد كه: خزاعه صندوق اسرار و خزانه اصلحه سيّد ابراربوده، و خزاعه از خزع مشتق است، و او در لغت به معنى جداكردن است در وقتى كهاز مكه معظّمه زادهااللّه شرفاً بيرون مى آمدند از حاج جدا مى شدند، و در جنگ هاشجاعت ها اظهار مى كردند و شمشيرها محض دين مبين مى زدند چنانچه شاعر ازدىگفته:فَلَمّا هَبَطْنا بَطْنَ مُرٍّ تَخَرَّعَتْخُزاعَةَ عَنّا فى حُلُولِ كَراكِرٍصاحبمجمعدر لغت خزع مى فرمايد: خزع به معنى فرق است، و خزاعه طايفهاز بنى ازد مى باشند كه رئيس ايشان عمرو بن ربيعة بن حارث بوده، چون طايفه جرهمكه رئيس ايشان عمرو بن حرث جرهمى بوده به مكّه معظّمه رسيدند بى احترامىكردند، حضرت اقدس الهى جلّ شأنه العالى رعاف و مورچه را بر ايشان موكّلگردانيده، پس خزاعه را بر ايشان مسلّط فرموده ايشان را فنا كرده و متفرّق ساخته،و خود والى خانه كعبه شدولى خزاعه بر امارت باقى بوده تا قصىّ بن كلاب جدّ امجد