عبداللّه بن حسن افطس بن علىّ بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب قدس سرهما - شناختنامه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شهر ری نسخه متنی

مى خواهى كه من از كسانى باشم كه خداوند عزّ و جلّ در حق آن ها فرموده:«و يقطعون ما امر اللّه ان يوصل»؟

ابونصر بخارى اين حكايت را با اندك تغييرى در كتابانسابروايت كردهو مى گويد اين شهادت قاطع و برهان واضح است بر نسب بنوالافطس كه ايشان راافاطسه گويند.

حسن را بدين جهت افطس مى گفتند كه قصبه بينى وى پهن و منبسط بود و هيچارتفاعى در قصبه انف نداشتگويند اين انتشار و انفراش بينى وى مادرزاد بودو همچنان از مادر تولّد يافته بود و عرب اين چنين كسى را از مردمان افطس و از زنانفطساء گويند؛ از اين جا است كه اعقاب و اولاد و احفاد حسن افطس را بنوالافطسو افاطسه نامند.

عبداللّه بن حسن افطس بن علىّ بن على بن الحسين بن على بن ابى طالب قدس سرهما

در خدمت حسين بن علىّ بن حسن مثلّث ابن حسن مثنّى بن حسن مجتبى بن علىبن ابى طالب عليه السلام ، معروف به صاحب فخّ و امام زيديّه است، بوده و در طرق اماميه نيزدر جلالت قدر صاحب فخ، احاديث وارد شده و مقصود از صاحب قبر فخ در شعردعبل خزاعى كه در خدمت امام رضا عليه السلام عرض كرد:مدارس آيات خلت من تلاوةو منزل وحى مقفر العَرَصاتقبور بكُوفان و اخرى بطيبةو اخرى بفخّ نالها صَلواتىهمين بزرگوار است.

و حسين صاحب فخ در ايّام خلافت موسى الهادى باللّه عباسى خروج كرده،بسيارى از بنى هاشم در خدمتش بودند يكى از آن ها عبداللّه بود.