از بيانات اين سه كتاب معلوم شد كه حضرت عبدالعظيم عليه السلام در سنه يكصد و هفتادو سه در مدينه طيّبه متولّد شد؛ و در روز پانزدهم شوّال المكرّم دويست و پنجاه و دودر مسجد شجره رى وفات فرمودبدين قاعده سنّ مبارك آن حضرت هفتاد و نه سالو نوزده روز مى شود؛ و از وفات آن حضرت تا به حال كه هزار و سيصد و چهل و سهاست، يكهزار و هشتاد و يك سال مى شود كه در اين مكان مبارك مدفون استو درشهادت حضرت امام رضا عليه السلام كه دويست و سه هجرى بوده آن حضرت سى سالهبوده است، و در شهادت حضرت امام محمد تقى عليه السلام كه دويست و بيست و سه بودهاست آن حضرت چهل و هفت ساله بوده است، و سى و دو سال حضور مباركحضرت امام على النّقى عليه السلام بوده است، و دو سال قبل از آن حضرت وفات فرموده درزمان خلافت معتز باللّه كه سيزدهم از خلفاء بنى عباس، نتيجه هارون ملعون.و عقب آن حضرت از دو پسر بوده، يكى سيّد محمّد كه قبر مباركش چنانچهصاحبمظاهر الأسرارمى نويسد: در بلده بين سامرّه و كاظمين است صاحب كراماتو خارق عادات و محلّ اعتماد اعراب كه معروف است فعلاً به فرزند حضرت اماممحمد تقى عليه السلام و جناب عبدالعظيم كه قبر مباركش در قوه ده ورامين است و از علماءاجازه مرحوم مجلسى بوده فرزند همين محمّد است كه نواده همان حضرت مى شود.و يكى قاسم بن عبدالعظيم كه نسل آن حضرت در بصره و مصر و مدينه زياد استو تا حال باقى است، و چنانچه سيّد شَدقم مى نويسد كه: در سنه ششصد از هجرت به
لطفا منتظر باشید ...
