شناختنامه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شهر ری نسخه متنی

موسوى درنهايت الانسابكه تأليف اوست در دو مقام او را ذكر مى نمايد:

اوّلدر اوائل كتاب در ذكر علماء نسّابين و مؤلفين ايشان ذكر مى نمايد: «و بالرىالسيد النسّابه ابوالقاسم الونكى و ابوالفتح الونكى، وونَكْ قرية من قراء الرّى».و صاحبمعجم البلدانذكر نموده است وَنْك به فتح الواو و سكون النون يا عبارت آنبه فتح الاول و سكون الثانى است معنى يكى است.

و مقامثانىدر ذكر علماء نسّابه از سادات در هر بلدى ذكر مى نمايد: «و من نسّابةالرّى السيّد القاضى الصابر الونكى» كنيه و نسب او را به تفصيلى كه گذشت ذكرمى نمايد و مى نويسد كه: «كان جارى فى الرّي و استفدت منه هذا العلم» يعنى علمانساب را از او اخذ نمودم، و در مقام ديگرى نيز ذكر او را مى نمايد در باب اسماعيلحسنى كه او را جالب الحجاره مى نامنددر وجوه اين لقب وجهى از قاضى صابر نقلمى نمايد.

بالجمله ظاهر مى شود كه سيّد مزبور از اساتيد و اساطين اين علم بوده است، و اينعلم در سابق ايام متداول بوده است و علما زياد در اين علم بوده اند از سادات و غيرسادات، فلهذا نسب سادات مضبوط و منظم بوده استسيّد از مدعى كه سيادت بهخود بسته بوده است، امتياز داده مى شده است و حال كه اين علم از ميان رفته استانساب صحيحه و باطله مشتبه و مخلوط هم شده استو اين علم هر چند در انظارسهل مى نمايد، و ليكن به تبحّر در آن، به حدى كه قوه تميز ما بين انساب صحيحهو غير صحيحه و انساب مشتبهه به هم و تعيين مشتركات به مميّزات به هم رسد،بسيار مشكل استو علمى است شريف چون كه شرافت علم به شرافت معلوم آناستو معلوم در اين علم نسب آل رسول و ذريّه او صلى اللّه عليه و آله حدود انسابايشان از ائمه اطهار صلوات اللّه و سلامه عليهم است.