شناختنامه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شهر ری نسخه متنی

ولكن اللّه سدّ بابكم و فتح باب عليّ؛ بعد از آن اولاد امير مؤمنان در آن خانه ساكنبودند و باب يعنى در آن خانه هم مفتوح و باز بود ـ و اين فقره علوّ مقام ذريّه طاهره نيزمعلوم است با توقفشان در آن خانه ـ و فتح باب آن مسجد بر ايشان تا در زمان عبدالملك بن مروان بود، پس آن خبيث خواست سدّ آن باب كند نتوانست، جز آن كه امرنمود آن خانه را خراب نمايند و جزو مسجد كنند.

زيد بن على در آن ساكن بود و هر قدر اصرار كردند از آن خانه بيرون رود، قبولنفرمودتا آن كه تازيانه ها بر بدن آن جناب زدند و وى را به عنفاز آن خانهبرآوردند، كه فرياد و فغان بنى هاشم و اهل مدينه بلند گرديد، پس زيد از شكنجه ورنجه زياد پناه به قبر مطهّر حضرت ختمى مآب صلي الله عليه و آله آورد و در مسجد رسول معتكفگرديد و آن خانه را خراب كردند و بر اين كرامت و فضيلت راضى نشدند عترترسول صلي الله عليه و آله بماندو خانه خرابى خانواده وحى و تنزيل از آن وقتى شد كه آتش براىسوزاندن در آن خانه خواستند و با كمال جسارت آن را سوزاندنديعنى درى كهحضرت ختمى مآب صلي الله عليه و آله به سوى مسجد خود گشود سزوار سوختن است؟!

و نبايد بنى فاطمه از اين نحو تجرّى ملول شوند از آن كه، معارضه و مخاصمه نوعبشر با خداوند اكبر به حدّى طغيان يافت، به كرّات عديده در مقام تخريب خانهخداوند برآمدند و بيت اللّه را بيت الشيطان ناميدند و اجزاى آن را سوزانيدند وخداوند سبحان خانه وجود شان را به آتش قهر و غضب خود بسوخت و اثرى ازايشان نگذاشت چنان كه از مبغضين آل محمّد صلي الله عليه و آله در دار دنيا انتقام فرمود جزاىكردار شان را به آخرت نينداخت؛

خلاصه با آن كه زيد بن على عليه السلام بدين بليّه عظمى مبتلا گرديد، التزام و مجاورتقبر شريف حضرت نبوى صلي الله عليه و آله را ترك ننمود از مدينه مشرفه ـ على مشرّفها السلام ـ