شناختنامه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شهر ری نسخه متنی

يعنى: كسى نزد شما شهيد گشت كه او را در زمان خود عديل و نظير نبود و مرا عقيدتآن است كه پس از وى نيز او را مانند و مثال نباشدآن شخص زيد بن على است، سوگند بهخدا در زمان حداثت سنّش ملاقات كردم او را بر حالتى كه هرگاه چيزى از ذكر خداىتعالى به گوشش مى رسد در حال افتاده و مدهوش مى گرديد و بدان سان حالتش منقلبمى شد كه مردمان مى گفتند زيد به دنيا معاودت نخواهد نمود.

شيخ مفيد در كتابارشاداز هشام بن هشام روايت كند كه گفت از خالد بن صفوانكه خود در عداد روّات از زيد است سؤال كردم كه زيد را در چه موضع ملاقاتنمودى؟ گفت: در رضانهگفتم: چگونه يافتى او را؟ گفت:كان كما عملت يبكى منخشية اللّه حتى تختلط دموعه بمخاطه.يعنى زيد را بدان صفت دانستم كه خود بدان دانا باشى او را ديدم در حالتى كه ازخوف و خشيت خداى سبحانه چنان گريه مى كرد كه اشك چشم هاى وى با آبدماغش ممزوج مى گشت.

صاحبخطط مصريهآورده كه جناب صادق عليه السلام را گفتند: گروه رافضه از عمّ تو زيدبن على تبرى كنند، آن حضرت فرمودند:برى اللّه ممّن يبرأ من عمّى كان و اللّه اقرأناالكتاب اللّه و افقهنا فى دين اللّه و اوصلنا للرّحم و اللّه ما ترك فينا لدنيا و لا لاخرة مثله.يعنى؛ خداى تعالى بيزار است از آن كسانى كه از عمّ من تبرّى كند، سوگند به خداى كهعمّ من زيداز تمامت ما بيشتر كلام اللّه را قرائت مى نمود، فقه و دانش در دينخداو مواظبتش در مراعات صله رحم از همگنان افزون بود قسم به خداى براى دنياو آخرت در زمان ما بنى هاشم مانند او كسى يافت نشود.

ابواسحاق سبيعى گويد:رأيت زيد بن على بن الحسين فلم ار فى اهله مثله و لا اعلممنه و لا افضل و كان افصحهم لساناً و اكثرهم زهداً و بياناً.