حالات بهلول - هوش و زیرکی نسخه متنی

حالات بهلول

بهلول كه درعصرخلافت هارون الرشيدمي زيست مردي فاضل وعارف بود .

هوشي سرشارداشت ،اماازهمكاري باستمگران وظالمان سخت مي هراسيد .

درموردعلت تظاهراوبه ديوانگي نوشته اندكه وي مي دانست درعصرظلم وستم بدترين شغلهاقضاوت است ،چون كارگزاران حكومت ازقاضي القضاه مي خواهند كه درمرافعات ودعويهاپيوسته جانب آنهارابگيردوباطل راحق وحق راباطل جلوه دهد .

روزي هارون الرشيد،بهلول رابه قصرخويش دعوت كردوازاوخواست كه اورادرامرخلافت ياري دهدوقضاوت وحكومت شرعي بغدادرابه عهده گيرد .

بهلول ازشنيدن اين پيشنهادسخت وحشت كردوگفت:من اهليت وصلاحيت اين امر راندارم .

اين شغل رابه شخص ديگري واگذاريد .

هارون گفت:همه وزراوبزرگان بغدادتوراانتخاب كرده اندوبه غيرازتوبه ديگري راضي نيستند .

بهلول گفت: سبحان الله !من حال خودرابهترازديگران مي دانم وعلاوه براين ،اگرمن درسخن ودعوي خودراستگوباشم ،پس لايق نبودن من به اين مقام ثابت مي شود،واگركاذب ورياكارباشم ،چگونه مي شودكه شخص دروغگووفريبكاربراي اين منصب سزاوار باشد؟خليفه دست بردارنبودوهرچه بهلول بيشترامتناع مي نمودتاكيدواصرار هارون بيشترمي شد .

بهلول چون فهميدكه هارون ازتصميم خودبازنمي گرددگفت: يك روزمرامهلت دهيدتادرباره اين موضوع بيشتربينديشم .

هارون قبول كرد .

بهلول به خانه رفت وهرچه باخودفكركردديدباآن اوضاع واحوال وچنان خليفه مستبدي ،اگرامرقضاوت راقبول نمايدآخرت خودراازدست خواهددادودر جنايات وستمگريهاي حكومت شريك خواهدشد .

پس تصميم گرفت خودرابه ديوانگي بزند .

روزبعدبهلول چون ازخانه خارج شد،همچون كودكان برچوبي سوارشدودر كوچه وبازارمي گشت وپي درپي مي گفت:ازپيش من دورشويدكه اسبم لگذمي زند .

وچون خليفه اين قضيه راشنيدگفت:بهلول بدين وسيله شانه اززيربارقضاوت خالي نمود .