پس از آن كه نفوس پاكيزه براى دريافت نشانههاى خدا آماده شد كه اين معنى با يادآورى عاقبت بدى كه گريبانگير صاحبان دلهاى فروبسته مىشود صورت مىيابد، قرآن آغاز به ياد كردن از خدا از طريق نشانهها و آيات او مىپردازد. و نخستين نشانه او زندگيى است كه پروردگار در زمين مرده برمىانگيزد (همان گونه كه با رسالت دلهاى مرده را زنده مىكند) و از آن زمين دانه مىروياند (كه بخش بزرگ خوراك بشر را تشكيل مىدهد)، هم چنان كه در زمين بوستانهاى درختان خرما (كه فوايدى گوناگون دارد) و تاكستانهاى انگورى را (كه ميوههاى سودمندى بمانند خرما دارد) قرار مىدهد، و از زمين چشمههايى مىشكافد كه با بركتهاى بسيار روان مىشود، و هدفهاى سه گانه از آن اين است كه: بشر روزى خود را از آن به دست آورد، و آنچه مىخواهد و بدان نياز دارد در زندگى بسازد، و پروردگار خود را شكر گزارد.
لطفا منتظر باشید ...
